Coś nowego - lek stosowany w terapii raka cytostatyk może być skuteczny w boreliozie. A także doniesienia o terapii sekwencyjnej-5 dni poliatybiotykoterapia a potem 5 dni przerwy. Trzeba jednak poczekać na oficjalne standardy ILADS\
cytat :
Pacjenci chorzy na Lyme maja antybiotyki dozowane niepoprawnie ? mówi - Kent Holtorf, M.D.
Nowe badania pokazują, że jak antybiotyki są przepisywane może być ważniejsze niż to jaki to antybiotyk, a nawet jakie są stosowane dawki. Niedawno opublikowane badanie przez American Society for Microbiology może zasadniczo zmienić sposób widzenia i leczenia
przewlekłej boreliozy.
Chociaż jest wiadomo, że Borrelia burgdorferi (choroba z Lyme) staje się oporna na antybiotyki, badanie to wykazuje, że nie może być rzeczywistością oporność w ogóle. (co jest widoczne w
innych bakteriach) .Przeciwnie, badanie pokazuje, że Lyme ma zdolność do przekształcania się w formę nieaktywna metabolicznie, zwana komórką persister.
Metabolicznie nieaktywne komórki persister są zasadniczo w stanie letargu. Ten brak aktywności metabolicznej czyni je całkowicie odporne na antybiotyk w jakiejkolwiek dawce, a także dowolnej kombinacji antybiotyków. Nie reaguje na sposoby leczenia antybiotykami - zwiększenie dawek antybiotyków lub kombinacji antybiotyków. Żadna z tych strategii nie ma żadnego wpływu na komórki persister. Na odrastanie z powrotem do normalnej postaci aktywnej, która występuje, gdy antybiotyk usuwa komórki persister nie ma odporności na antybiotyki. Taka nowa wiedza może zmienić sposób widzenia Boreliozy i jej leczenia.
Czy jest jakaś dobra wiadomość?
Na szczęście i mamy nadzieję, że tak. Badanie to wykazało, że bakterie Lyme szybko zostają zabite wszystkimi antybiotykami i bez w/g na dawki antybiotyków.Natomiast na bakterie przekształcone w komórki persister, nic nie zadziałało.
Ale jeśli zostawia się ją w spokoju - bez antybiotyków Forma ta powróci do swojej standardowej formy - już nie odpornej na antybiotyki.Wtedy antybiotyk szybko ją zabija. Niewielki odsetek bakterii znowu przekształcił się w formę persister i znowu stał się całkowicie odporny na działanie antybiotyków.Ale kiedy przestało się podawać antybiotyk znowu powrócił do swojej standardowej formy i znowu stał się podatny na antybiotyki.Czyli znowu antybiotyki zabiły częściowo bakterie. Są cztery zasadniczo różne cykle bakterii przy chorobie z Lyme.W rzeczywistości jest to bardziej skomplikowany proces niż ten ,który widzimy w probówce. To może inaczej się zmieniać.
To jest naprawdę niesamowite, że lekarze chorób zakaźnych odmawiają uznania przewlekłej Boreliozy.
Jest tysiące badan, które wykazały istnienie przewlekłej boreliozy w rozmiarze epidemii. W oparciu na najlepszych dostępnych dowodach medycznych, wykształceni lekarze Lyme zazwyczaj używają dużych dawek antybiotyków doustnych i IV generacji antybiotyków na długie okresy czasu.
My i wielu innych takich lekarzy, wykorzystaliśmy liczne kombinacje antybiotyków i leków przeciwpasożytniczych próbując działać na mechanizmy bakteryjne choroby z Lyme. Podczas gdy ten sposób okazał się bardziej skuteczny i generuje mniej skutków ubocznych od długotrwałego ciągłego dozowania antybiotyków.
To badanie pokazuje jednak, że kluczem do sukcesu w długotrwałym leczeniu może być danie bakterii czasu wolnego od antybiotyków aby przekształciła się w formę standardowa i zaskoczyć ja antybiotykiem
Strategia ta jest następująca : 5 dni antybiotyku i 5 dni przerwy.I tak powtarzać.
,,Co ciekawe ja sam zażywałem antybiotyki a co tydzień robiłem jeden lub dwa dni przerwy. Takie
dawkowanie jest przeciwko standardom podawania antybiotyków , bo to teoretycznie może się przyczyniać do powstawania szczepów opornych (uodpornienie na antybiotyki).,,
Badanie to pokazuje, że kluczem nie jest długość leczenia ani dawka antybiotyku ani kombinacja antybiotyków, tylko czas pomiędzy zażywaniem antybiotyków.Inna część badań pokazuje że
antybiotyk mitomycyna C, która jest normalnie stosowana jako środek chemioterapii do walki z rakiem przewodu pokarmowego (potencjalnie spowodowanym przez czynnik zakaźny), potrafi całkowicie wyeliminować wszystkie persister komórki w jednej małej dawce.
Choć zabieg ten musi jeszcze zostać potwierdzony w badaniach klinicznych.Takie badania
powinny dać odpowiedz dla pacjentów z choroba z Lyme, którzy nie reagują na standardowe/agresywne leczenie. Nowy schemat podawania daje nadzieję
Reference:
Sharma B, Brown AV, Matluck NE, et al. Borrelia bugdorferi, the
causative agent of Lyme disease, forms drug-tolerant persister cells.
Antimicrob. Agents Chemother 2015
http://kleszcze.edu.pl/blog-borelioza-pytania-i-odpowiedzi-lekarza-ilads-t377-640.html
-------------------------------------------------------------------
Ceftriaxone pulse therapy as a new approach for treating LYME Disease
WOJCIECH OZIMEK M.D.*, MONTSERRAT GRAS GRAUPERA MSc**, CENTRUM DR OZIMEK * & GRAS CLINICAL RESEARCH & SERVICES, WARSAW, POLAND **.
ABSTRACT.
Acute Lyme Disease is one of the most important emerging diseases in the world . Despite of its recognition as an important clinical problem there is no vaccine. The concepts of the treatment of Lyme Disease have been additionaly complicated recently since the new form of Borrelia spp. named persister cell which is resistant to all antibiotics and chemotherapeutics was discovered.
When spirochets are hit with antibiotics and/ or chemotherapeutics and when the immune system recognizes them and tries to go after them, they simply change their forms and become multidrug tolerant rather thar multidrug resistant.
That is why now more than ever pulse doses antibiotic therapy attracts attention. Its efficacy was confirmed in in vitro studies.
However, the efficacy of pulse therapy for human Lyme disease has not been established yet. In consequence when evaluating the clinical efficacy of ceftriaxone pulse doses in humans, it is impossible to compare studies because they do not exist.
In our, first ever initial study, we demonstrate the efficacy of the ceftriaxone pulse therapy for treatment of Lyme disease in humans.
The total of 100 patients with Lyme disease were studied. 50 were treated with ceftriaxone i.v. pulse doses.
The remaining 50 patients were placed in a control group and received oral cefuroxime for 30 days.
In this paper we present our own experiences and initial results about the efficacy of ceftriaxone pulse therapy for the treatment of Lyme Disease.
PATIENTS AND METHODS
The total of 100 patients with reoccurrence odf the symptoms of Lyme Disease with history of the tick bite followed by eythema migrans and with no tick borne associated diseases, treated previously with 4 weeks course of doxycycline were studied.
As a preliminary trial we have treated 50 patients with iv courses of cefriaxone given for 5 days at intervals such as every 5 days.
The remaining 50 were placed in a control group and received oral cefuroxime for 30 days. Special questionare was created. At this point of the study no distinction was made concerning age, sex and Borrelia spp. All antibiotics ( ceftriaxone, cefuroxim) were administered in the most commonly used therapeutic schedules.
RESULTS
Clinical symptoms disappeared in average within 14 days in patients on oral cefuroxime and within 8 days in patients on iv 5 days pulse ceftriaxone. The patients who received an iv ceftriaxone pulse treatment tolerated the treatment better and had less side effects than the patients on continuous oral cefuroxime.
Our results demonstrate that the use of pulse iv ceftriaxone in patients treated previously with doxyxycline has potentialy a higher cure rate and is better tolerated than the continuous oral cefuroxime treatment.
Discussion:
The question about continuous therapy versus pulse therapy remains controversial and unsettled but since the antibiotic resistance has not been observed for B. burgdorferi, B. garrini, B.spielmani and B.afzeli and the persisting borrelia cells upon regrowth formed a new subpopulation of antibiotic-tolerant cells the pulse therapy might be the method of choice for Lyme disease.
Multidrug tolerance or antibiotic tolerance is the ability of a disease-causing microorganism to resist killing by antibiotics or other antimicrobials. It is mechanistically distinct from multidrug resistance: It is not caused by mutant microbes, but rather by microbial cells that exist in a transient, dormant, non-dividing state. Microorganisms that display multidrug tolerance can be bacteria, funghi, protozoa or parasites.
Multidrug tolerance is caused by a small subpopulation of microbial cells termed persisters. Persisters are not mutants, but rather are dormant cells that can survive the antimicrobial treatments that kill the majority of their genetically identical siblings. Persister cells have entered a non- or extremely slow-growing physiological state which makes them insensitive (refractory or tolerant) to the action of antimicrobial drugs.
When such persisting microbial cells cannot be eliminated by the immune system, they become a reservoir from which recurrence of infection will develop. Indeed, it appears that persister cells are the main cause for relapsing and chronic infections. Chronic infections can affect people of any age, health, or immune status. Bacterial multidrug or antibiotic tolerance poses medically important challenges. It is largely responsible for the inability to eradicate bacterial infections with antibiotic treatment. Persister cells are highly enriched in biofilms, and it has been suggested that this is the reason that makes biofilm-related diseases so hard to treat.
Unlike resistance, multidrug tolerance is a transient, non-heritable phenotype. Multidrug tolerant persister cells are not antibiotic resistant mutants. Resistance is caused by newly acquired genetic traits (by mutation or horizontal gene transfer that are heritable and confer the ability to grow at elevated concentrations of antimicrobial drugs. In contrast, multidrug tolerance is caused by a reversible physiological state in a small subpopulation of genetically identical cells, similar to a differentiated cell type. It enables this small subpopulation of microbes to survive the antibiotic killing of their surrounding siblings.
In this study, we examined the efficacy of pulse cetriaxone treatment After 5 days brake ceftriaxone was washed away, surviving persisters were allowed to resuscitate, and iv cefriaxone was administred again. In in vitro studies 4 five days pulses of ceftriaxone killed persisters, eradicating all live borrelia spp. bacteria in the culture. We believe that 5 pulses of 5 days each of ceftriaxone killed persisters and eradicated all live bacteria in our patients.
STUDY LIMITATIONS.
The limitations of this study must be considered. Oral antibiotics behave differently in the body than IV for a number of reasons. Regarding the study design, we only included the cases with the history of the typical erythaema migrans, recent history of the tick bite nad after 1 montth doxycycline therapy. Finally, perhaps the major limitation of this study is that the practices and results analyzed in this report were those established in our medical center based at our and our patients’ subjective interpretation of changes of symptoms intensity and antibiotic tolerance.
CONCLUSIONS:
1/ Our initial impression is that pulsed ceftriaxone is better than continuous intravenous ceftriaxone and continuous oral cefuroxime.
2/ Since the antibiotic resistance has not been observed for B. burgdorferi, B. garrini, B.spielmani and B.afzeli and the persisting borrelia cells upon regrowth formed a new subpopulation of antibiotic-tolerant cells the pulse therapy might be the method of choice for Lyme disease.
3/ Our study initial results show that the five days pulse-doses of ceftriaxone may not only kill spirochets and persisters, but possibly eradicate all live borrelia forms of different borrelia spp..
4/ Although more research in vivo needs to be conducted, existing knowledge of in vitro Borrelia spp. persister cells suggests that the persister cells are not likely to develop a resistance to antibiotics.
5/ Although more research needs to be conducted, existing knowledge of ceftriaxone pulse therapy suggests that it might be efective not only in aerly but as well in chronic Lyme Disease.
6/ According to our and our patients’ clinical observations the borrelia spp. dormant cells wake up after 5 days from dormancy in cycles.
7/ The numerous complexities of Lyme disease make it an extremely difficult illnes to fully comprehend., that is why even best informed of clinicians refuse to the existence of persister cells and recognize Lyme in its chronic form
8/ The name “Lyme disease” is too restrictive as it focuses and fuels the controversy.
9/ Closer collaboration between epidemiologists, microbiologists, immunologists, geneticians, environmental scientists, veterinarians, entomologists, and clinicians is needed to identify the main agents that could be causing co-infections and to determine strain pathogenicity.
11/ A new multidirectional approach is crucial in order to widen the field of research and to move forward.
Described above revolutionary concept and promissing results will be published soon after being carefuly revised and upgraded ….
https://www.linkedin.com/pulse/ceftriaxone-pulse-therapy-new-approach-treating-lyme-disease-ozimek
------------------------------------------------------------------------
Growth-persister experiments.Cultures of B. burgdorferi were started as described above. At each time point, an aliquot of a growing culture was removed, diluted, and plated for CFU counts to generate the growth curve. A second aliquot (1 ml or 3 ml) was removed at the same time and challenged for 5 days with the indicated antibiotic. After 5 days, an aliquot of challenged culture was removed, washed twice, diluted, and plated for CFU counts to generate the persister curve.
http://aac.asm.org/content/59/8/4616.full
-----------------------------------------------------------------------
http://commonhealth.wbur.org/2015/06/lyme-disease-bacteria-persister-pulse
----------------------------------------------------------------------
http://www.mdjunction.com/forums/lyme-disease-support-forums/studies-research/2071046-persister-cells-paradox-of-chronic-infectictions
---------------------------------------------------------------------
http://www.treatlyme.net/treat-lyme-book/lyme-pulse-antibiotics/
cytat :
Pacjenci chorzy na Lyme maja antybiotyki dozowane niepoprawnie ? mówi - Kent Holtorf, M.D.
Nowe badania pokazują, że jak antybiotyki są przepisywane może być ważniejsze niż to jaki to antybiotyk, a nawet jakie są stosowane dawki. Niedawno opublikowane badanie przez American Society for Microbiology może zasadniczo zmienić sposób widzenia i leczenia
przewlekłej boreliozy.
Chociaż jest wiadomo, że Borrelia burgdorferi (choroba z Lyme) staje się oporna na antybiotyki, badanie to wykazuje, że nie może być rzeczywistością oporność w ogóle. (co jest widoczne w
innych bakteriach) .Przeciwnie, badanie pokazuje, że Lyme ma zdolność do przekształcania się w formę nieaktywna metabolicznie, zwana komórką persister.
Metabolicznie nieaktywne komórki persister są zasadniczo w stanie letargu. Ten brak aktywności metabolicznej czyni je całkowicie odporne na antybiotyk w jakiejkolwiek dawce, a także dowolnej kombinacji antybiotyków. Nie reaguje na sposoby leczenia antybiotykami - zwiększenie dawek antybiotyków lub kombinacji antybiotyków. Żadna z tych strategii nie ma żadnego wpływu na komórki persister. Na odrastanie z powrotem do normalnej postaci aktywnej, która występuje, gdy antybiotyk usuwa komórki persister nie ma odporności na antybiotyki. Taka nowa wiedza może zmienić sposób widzenia Boreliozy i jej leczenia.
Czy jest jakaś dobra wiadomość?
Na szczęście i mamy nadzieję, że tak. Badanie to wykazało, że bakterie Lyme szybko zostają zabite wszystkimi antybiotykami i bez w/g na dawki antybiotyków.Natomiast na bakterie przekształcone w komórki persister, nic nie zadziałało.
Ale jeśli zostawia się ją w spokoju - bez antybiotyków Forma ta powróci do swojej standardowej formy - już nie odpornej na antybiotyki.Wtedy antybiotyk szybko ją zabija. Niewielki odsetek bakterii znowu przekształcił się w formę persister i znowu stał się całkowicie odporny na działanie antybiotyków.Ale kiedy przestało się podawać antybiotyk znowu powrócił do swojej standardowej formy i znowu stał się podatny na antybiotyki.Czyli znowu antybiotyki zabiły częściowo bakterie. Są cztery zasadniczo różne cykle bakterii przy chorobie z Lyme.W rzeczywistości jest to bardziej skomplikowany proces niż ten ,który widzimy w probówce. To może inaczej się zmieniać.
To jest naprawdę niesamowite, że lekarze chorób zakaźnych odmawiają uznania przewlekłej Boreliozy.
Jest tysiące badan, które wykazały istnienie przewlekłej boreliozy w rozmiarze epidemii. W oparciu na najlepszych dostępnych dowodach medycznych, wykształceni lekarze Lyme zazwyczaj używają dużych dawek antybiotyków doustnych i IV generacji antybiotyków na długie okresy czasu.
My i wielu innych takich lekarzy, wykorzystaliśmy liczne kombinacje antybiotyków i leków przeciwpasożytniczych próbując działać na mechanizmy bakteryjne choroby z Lyme. Podczas gdy ten sposób okazał się bardziej skuteczny i generuje mniej skutków ubocznych od długotrwałego ciągłego dozowania antybiotyków.
To badanie pokazuje jednak, że kluczem do sukcesu w długotrwałym leczeniu może być danie bakterii czasu wolnego od antybiotyków aby przekształciła się w formę standardowa i zaskoczyć ja antybiotykiem
Strategia ta jest następująca : 5 dni antybiotyku i 5 dni przerwy.I tak powtarzać.
,,Co ciekawe ja sam zażywałem antybiotyki a co tydzień robiłem jeden lub dwa dni przerwy. Takie
dawkowanie jest przeciwko standardom podawania antybiotyków , bo to teoretycznie może się przyczyniać do powstawania szczepów opornych (uodpornienie na antybiotyki).,,
Badanie to pokazuje, że kluczem nie jest długość leczenia ani dawka antybiotyku ani kombinacja antybiotyków, tylko czas pomiędzy zażywaniem antybiotyków.Inna część badań pokazuje że
antybiotyk mitomycyna C, która jest normalnie stosowana jako środek chemioterapii do walki z rakiem przewodu pokarmowego (potencjalnie spowodowanym przez czynnik zakaźny), potrafi całkowicie wyeliminować wszystkie persister komórki w jednej małej dawce.
Choć zabieg ten musi jeszcze zostać potwierdzony w badaniach klinicznych.Takie badania
powinny dać odpowiedz dla pacjentów z choroba z Lyme, którzy nie reagują na standardowe/agresywne leczenie. Nowy schemat podawania daje nadzieję
Reference:
Sharma B, Brown AV, Matluck NE, et al. Borrelia bugdorferi, the
causative agent of Lyme disease, forms drug-tolerant persister cells.
Antimicrob. Agents Chemother 2015
http://kleszcze.edu.pl/blog-borelioza-pytania-i-odpowiedzi-lekarza-ilads-t377-640.html
-------------------------------------------------------------------
Ceftriaxone pulse therapy as a new approach for treating LYME Disease
WOJCIECH OZIMEK M.D.*, MONTSERRAT GRAS GRAUPERA MSc**, CENTRUM DR OZIMEK * & GRAS CLINICAL RESEARCH & SERVICES, WARSAW, POLAND **.
ABSTRACT.
Acute Lyme Disease is one of the most important emerging diseases in the world . Despite of its recognition as an important clinical problem there is no vaccine. The concepts of the treatment of Lyme Disease have been additionaly complicated recently since the new form of Borrelia spp. named persister cell which is resistant to all antibiotics and chemotherapeutics was discovered.
When spirochets are hit with antibiotics and/ or chemotherapeutics and when the immune system recognizes them and tries to go after them, they simply change their forms and become multidrug tolerant rather thar multidrug resistant.
That is why now more than ever pulse doses antibiotic therapy attracts attention. Its efficacy was confirmed in in vitro studies.
However, the efficacy of pulse therapy for human Lyme disease has not been established yet. In consequence when evaluating the clinical efficacy of ceftriaxone pulse doses in humans, it is impossible to compare studies because they do not exist.
In our, first ever initial study, we demonstrate the efficacy of the ceftriaxone pulse therapy for treatment of Lyme disease in humans.
The total of 100 patients with Lyme disease were studied. 50 were treated with ceftriaxone i.v. pulse doses.
The remaining 50 patients were placed in a control group and received oral cefuroxime for 30 days.
In this paper we present our own experiences and initial results about the efficacy of ceftriaxone pulse therapy for the treatment of Lyme Disease.
PATIENTS AND METHODS
The total of 100 patients with reoccurrence odf the symptoms of Lyme Disease with history of the tick bite followed by eythema migrans and with no tick borne associated diseases, treated previously with 4 weeks course of doxycycline were studied.
As a preliminary trial we have treated 50 patients with iv courses of cefriaxone given for 5 days at intervals such as every 5 days.
The remaining 50 were placed in a control group and received oral cefuroxime for 30 days. Special questionare was created. At this point of the study no distinction was made concerning age, sex and Borrelia spp. All antibiotics ( ceftriaxone, cefuroxim) were administered in the most commonly used therapeutic schedules.
RESULTS
Clinical symptoms disappeared in average within 14 days in patients on oral cefuroxime and within 8 days in patients on iv 5 days pulse ceftriaxone. The patients who received an iv ceftriaxone pulse treatment tolerated the treatment better and had less side effects than the patients on continuous oral cefuroxime.
Our results demonstrate that the use of pulse iv ceftriaxone in patients treated previously with doxyxycline has potentialy a higher cure rate and is better tolerated than the continuous oral cefuroxime treatment.
Discussion:
The question about continuous therapy versus pulse therapy remains controversial and unsettled but since the antibiotic resistance has not been observed for B. burgdorferi, B. garrini, B.spielmani and B.afzeli and the persisting borrelia cells upon regrowth formed a new subpopulation of antibiotic-tolerant cells the pulse therapy might be the method of choice for Lyme disease.
Multidrug tolerance or antibiotic tolerance is the ability of a disease-causing microorganism to resist killing by antibiotics or other antimicrobials. It is mechanistically distinct from multidrug resistance: It is not caused by mutant microbes, but rather by microbial cells that exist in a transient, dormant, non-dividing state. Microorganisms that display multidrug tolerance can be bacteria, funghi, protozoa or parasites.
Multidrug tolerance is caused by a small subpopulation of microbial cells termed persisters. Persisters are not mutants, but rather are dormant cells that can survive the antimicrobial treatments that kill the majority of their genetically identical siblings. Persister cells have entered a non- or extremely slow-growing physiological state which makes them insensitive (refractory or tolerant) to the action of antimicrobial drugs.
When such persisting microbial cells cannot be eliminated by the immune system, they become a reservoir from which recurrence of infection will develop. Indeed, it appears that persister cells are the main cause for relapsing and chronic infections. Chronic infections can affect people of any age, health, or immune status. Bacterial multidrug or antibiotic tolerance poses medically important challenges. It is largely responsible for the inability to eradicate bacterial infections with antibiotic treatment. Persister cells are highly enriched in biofilms, and it has been suggested that this is the reason that makes biofilm-related diseases so hard to treat.
Unlike resistance, multidrug tolerance is a transient, non-heritable phenotype. Multidrug tolerant persister cells are not antibiotic resistant mutants. Resistance is caused by newly acquired genetic traits (by mutation or horizontal gene transfer that are heritable and confer the ability to grow at elevated concentrations of antimicrobial drugs. In contrast, multidrug tolerance is caused by a reversible physiological state in a small subpopulation of genetically identical cells, similar to a differentiated cell type. It enables this small subpopulation of microbes to survive the antibiotic killing of their surrounding siblings.
In this study, we examined the efficacy of pulse cetriaxone treatment After 5 days brake ceftriaxone was washed away, surviving persisters were allowed to resuscitate, and iv cefriaxone was administred again. In in vitro studies 4 five days pulses of ceftriaxone killed persisters, eradicating all live borrelia spp. bacteria in the culture. We believe that 5 pulses of 5 days each of ceftriaxone killed persisters and eradicated all live bacteria in our patients.
STUDY LIMITATIONS.
The limitations of this study must be considered. Oral antibiotics behave differently in the body than IV for a number of reasons. Regarding the study design, we only included the cases with the history of the typical erythaema migrans, recent history of the tick bite nad after 1 montth doxycycline therapy. Finally, perhaps the major limitation of this study is that the practices and results analyzed in this report were those established in our medical center based at our and our patients’ subjective interpretation of changes of symptoms intensity and antibiotic tolerance.
CONCLUSIONS:
1/ Our initial impression is that pulsed ceftriaxone is better than continuous intravenous ceftriaxone and continuous oral cefuroxime.
2/ Since the antibiotic resistance has not been observed for B. burgdorferi, B. garrini, B.spielmani and B.afzeli and the persisting borrelia cells upon regrowth formed a new subpopulation of antibiotic-tolerant cells the pulse therapy might be the method of choice for Lyme disease.
3/ Our study initial results show that the five days pulse-doses of ceftriaxone may not only kill spirochets and persisters, but possibly eradicate all live borrelia forms of different borrelia spp..
4/ Although more research in vivo needs to be conducted, existing knowledge of in vitro Borrelia spp. persister cells suggests that the persister cells are not likely to develop a resistance to antibiotics.
5/ Although more research needs to be conducted, existing knowledge of ceftriaxone pulse therapy suggests that it might be efective not only in aerly but as well in chronic Lyme Disease.
6/ According to our and our patients’ clinical observations the borrelia spp. dormant cells wake up after 5 days from dormancy in cycles.
7/ The numerous complexities of Lyme disease make it an extremely difficult illnes to fully comprehend., that is why even best informed of clinicians refuse to the existence of persister cells and recognize Lyme in its chronic form
8/ The name “Lyme disease” is too restrictive as it focuses and fuels the controversy.
9/ Closer collaboration between epidemiologists, microbiologists, immunologists, geneticians, environmental scientists, veterinarians, entomologists, and clinicians is needed to identify the main agents that could be causing co-infections and to determine strain pathogenicity.
11/ A new multidirectional approach is crucial in order to widen the field of research and to move forward.
Described above revolutionary concept and promissing results will be published soon after being carefuly revised and upgraded ….
https://www.linkedin.com/pulse/ceftriaxone-pulse-therapy-new-approach-treating-lyme-disease-ozimek
------------------------------------------------------------------------
Growth-persister experiments.Cultures of B. burgdorferi were started as described above. At each time point, an aliquot of a growing culture was removed, diluted, and plated for CFU counts to generate the growth curve. A second aliquot (1 ml or 3 ml) was removed at the same time and challenged for 5 days with the indicated antibiotic. After 5 days, an aliquot of challenged culture was removed, washed twice, diluted, and plated for CFU counts to generate the persister curve.
http://aac.asm.org/content/59/8/4616.full
-----------------------------------------------------------------------
http://commonhealth.wbur.org/2015/06/lyme-disease-bacteria-persister-pulse
----------------------------------------------------------------------
http://www.mdjunction.com/forums/lyme-disease-support-forums/studies-research/2071046-persister-cells-paradox-of-chronic-infectictions
---------------------------------------------------------------------
http://www.treatlyme.net/treat-lyme-book/lyme-pulse-antibiotics/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz