wirusy - kleszcze II

Bunyaviridae Nairovirus Krymsko-kongijska gorączka krwotoczna Afryka, Azja Centralna,Europa Wsch.

Przenoszona przez:  Kleszcze,

zarazenie :
droga kropelkowa lub kontakt z zakażonymi zwierzętami rzeźnymi

STRESZCZENIE

Wirusowe gorączki krwotoczne są ciężkimi ogólnoustrojowymi chorobami zakaźnymi, przebiegającymi z gorączką i uszkodzeniem układu naczyniowego prowadzącym do zaburzenia homeostazy organizmu, zazwyczaj z towarzyszącymi objawami skazy krwotocznej. Należą do chorób przenoszonych przez wektory zakażenia (ukąszenia komarów, kleszczy), drogą kropelkową lub przez bezpośredni kontakt z materiałem zakaźnym (krew, pot, kał, mocz, wymiociny). Wywoływane są przez cztery różne rodziny wirusów RNA:

Flaviviridae, Bunyaviridae, Arenaviridae i Filoviridae. W 2009 roku

w Zambii i w Republice Południowej Afryki wyizolowano kolejnego wirusa wywołującego gorączkę krwotoczną (wirus Lujo z rodziny Arenaviridae), co oznacza, że ostateczna klasyfikacja gorączek krwotocznych w dalszym ciągu wydaje się tematem otwartym.

Człowiek jest naturalnym rezerwuarem wirusów w przypadku gorączki krwotocznej denga i żółtej gorączki (postaci miejskiej). Pozostałe wirusowe gorączki krwotoczne są chorobami odzwierzęcymi. W przebiegu gorączek krwotocznych Marburg, Ebola,Lassa, a także części gorączek południowoamerykańskich Nowego Świata (boliwijska gorączka krwotoczna), wirusy mogą przenosić się z człowieka na człowieka drogą kropelkową lub przez kontakt z materiałem zakaźnym. W przypadku innych gorączek krwotocznych chory człowiek nie jest zakaźny dla otoczenia. W pracy przedstawiono informacje na temat klasyfikacji wirusowych gorączek krwotocznych, ich obrazu klinicznego, rozpoznania, leczenia i zapobiegania.

Forum Medycyny Rodzinnej 2012, tom 6, nr 5, 205–221

https://journals.viamedica.pl/forum_medycyny_rodzinnej/article/download/20261/15916.

--------------------------------------------------------------
Wirusowe gorączki krwotoczne

Wirusowe gorączki krwotoczne (VHFs, Viral Haemorrhagic Fevers) są ciężkimi ogólnoustrojowymi chorobami zakaźnymi, przebiegającymi z gorączką i uszkodzeniem układu naczyniowego prowadzącym do zaburzenia homeostazy organizmu, zazwyczaj z towarzyszącymi objawami skazy krwotocznej. VHFs należą do chorób przenoszonych przez wektory zakażenia (ukąszenia komarów, kleszczy), drogą kropelkową lub przez bezpośredni kontakt z materiałem zakaźnym (krew, pot, kał, mocz, wymiociny). Wywoływane są przez cztery różne rodziny wirusów RNA: Flaviviridae, Bunyaviridae, Arenaviridae i Filoviridae

http://www.medycynatropikalna.pl/chorobazakazna/14/wirusowe-goraczki-krwotoczne
------------------------------------------------------

Arenavirusy Nowego Świata a kleszcze w USA

co to sa za wirusy ?

Gorączka Lassa

należy do tropikalnych gorączek krwotocznych, wywoływanych przez wirusa Lassa, należącego do rodziny Arenaviridae, rodzaju Arenavirus. Choroba występuje endemicznie w zachodniej Afryce, głównie w Nigerii, Liberii, Sierra Leone i Gujanie. Gorączka Lassa jest poważnym problemem epidemiologicznym. Cechuje się bardzo dużą zachorowalnością, pomimo ograniczonego obszaru występowania. Corocznie choruje 300-500 tyś ludzi, z czego ok. 5000 umiera

---------------------------------  

Brazylijska goraczka krwotoczna

Choroba przenoszona jest przez gryzonie. Do zakażenia dochodzi w wyniku kontaktu człowieka z moczem zwierzęcia (także wysuszonym), krwią, kałem lub/i śliną. Najczęściej wirus wnika drogą wziewną. Istnieje także możliwość zakażenia się od innego człowieka poprzez stykanie się z płynami ustrojowymi. ----------------------------------------- Boliwijska gorączka krwotoczna wywołuje wirus Machupo, należący do rodziny Arenaviridae.  Rezerwuarem wirusa jest gryzoń Calomys callosus, który przechodzi zakażenie bezobjawowo, przewlekle wydalając go z moczem i śliną. Prawdopodobnie, do zarażenia dochodzi drogą oddechową, poprzez kontakt z rozpylonym moczem gryzonia lub przez wtarcie skażonego moczem kurzu w uszkodzoną skórę. Nie wyklucza się także przenoszenia się wirusa pomiędzy ludźmi drogą pokarmową, płciową i krwiopochodną. Aktywność wirusa wzmaga się co kilka, kilkanaście lat wywołując lokalne epidemie ----------------------------------------- Argentynska goraczka krwotoczna Chorobę wykryto w 1950r w Partido de Junín niedaleko stolicy Argentyny, natomiast wirusa zidentyfikowano w 1958r. Początkowo diagnozowano ok. 1000 przypadków gorączki krwotocznej, w wyniku której umierało ok. 30% zainfekowanych osób. W latach 70-tych zastosowano eksperymentalną technikę leczenia podając surowicę krwi ozdrowieńców, dzięki czemu zmniejszyła się liczba przypadków śmiertelnych. ----------------------------------------- Wenezuelska gorączka krwotoczna (WGK)  jest ciężką chorobą wywoływaną przez Arenawirusa Guanarito. WGK należy do grupy południowo-amerykańskich gorączek krwotocznych zwanych także gorączkami krwotocznymi „Nowego Świata” lub historycznie, gorączkami krwotocznymi kompleksu Tacaribe. Gorączkę Wenezuelską odkryto w 1989r., podczas epidemii w okręgu Guanarito (stąd nazwa wirusa). -------------------------------------------  Denga jest rodzajem gorączki krwotocznej wywoływanej przez cztery typy zwierzęcych wirusów z rodziny Flaviviridae, przenoszonych przez komary. Szczególnie narażone są osoby przebywające w krajach tropikalnych i subtropikalnych, gdzie odnotowuje się przypadki śmiertelne. ------------------------------------------ http://www.rbobinsk.webd.pl/portal_new/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=17&Itemid=180&limitstart=10 ----------------------------------------- Isolation of Tacaribe Virus, a Caribbean Arenavirus, from Host-Seeking Amblyomma americanum Ticks in Florida Abstract Arenaviridae are a family of single stranded RNA viruses of mammals and boid snakes. Twenty-nine distinct mammalian arenaviruses have been identified, many of which cause severe hemorrhagic disease in humans, particularly in parts of sub-Saharan Africa, and in Central and South America. Humans typically become infected with an arenavirus through contact with excreta from infected rodents. Tacaribe virus (TCRV) is an arenavirus that was first isolated from bats and mosquitoes during a rabies surveillance survey conducted in Trinidad from 1956 to 1958. Tacaribe virus is unusual because it has never been associated with a rodent host and since that one time isolation, the virus has not been isolated from any vertebrate or invertebrate hosts. We report the re-isolation of the virus from a pool of 100 host-seeking Amblyomma americanum (lone star ticks) collected in a Florida state park in 2012. TCRV was isolated in two cell lines and its complete genome was sequenced. The tick-derived isolate is nearly identical to the only remaining isolate from Trinidad (TRVL-11573), with 99.6% nucleotide identity across the genome. A quantitative RT-PCR assay was developed to test for viral RNA in host-seeking ticks collected from 3 Florida state parks. Virus RNA was detected in 56/500 (11.2%) of surveyed ticks. As this virus was isolated from ticks that parasitize humans, the ability of the tick to transmit the virus to people should be evaluated. Furthermore, reservoir hosts for the virus need to be identified in order to develop risk assessment models of human infection.

 --------------------------------------------------
Our awareness of emerging tick-associated viruses is increasing. Recently, bunyaviruses, particularly those in the genus Phlebovirus, have been associated with tick-borne illnesses in the United States, Eurasia, Africa and China [19]–[20]. In 2011, a novel phlebovirus vectored by the hard tick, Haemaphysalis longicornis, was documented to be the etiological agent of Severe Fever with Thrombocytopenia Syndrome Virus (SFTSV) in the Hubei and Henan provinces of China [20]. Additionally, recent reports of hospitalization caused by Heartland virus in the central United States, has increased public health awareness of tick-borne phleboviruses [21]. However, arenaviruses have not previously been reported as causes of tick-associated illnesses, although fatal illnesses have been associated with a NWV in California [22] and recently a novel arenavirus infection was documented in the United States [23]. The possibility of vector transmission of this, and perhaps other arenaviruses, needs to be further evaluated.
--------------------------------------------
In conclusion, we isolated TCRV, a Caribbean arenavirus, in mammalian cells from a homogenate of 100 host-seeking adult A. americanum collected in north central Florida. We fully sequenced the genome of this isolate and detected TCRV vRNA in ticks from the same location, and in an additional location the following year

http://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0115769

-----------------------------------------------
  Raport WHO z 1996 r;
„Ludzkość znajduje się na progu kryzysu w chorobach infekcyjnych i żaden kraj nie jest bezpieczny”

http://wsseopole.pis.gov.pl/plikijednostki/wsseopole/userfiles/2016_Opole_zagrozenia%20epidemiologiczne_KS_60min.pdf.

--------------------------------------------------
http://www.merckmanuals.com/professional/infectious-diseases/arboviridae,-arenaviridae,-and-filoviridae/overview-of-arbovirus,-arenavirus,-and-filovirus-infections

---------------------------------------------
The Arenaviridae is a diverse and growing family of viruses that already includes more than 25 distinct species. While some of these viruses have a significant impact on public health, others appear to be non-pathogenic. At present little is known about the host cell responses to infection with different arenaviruses, particularly those found in the New World; however, apoptosis is known to play an important role in controlling infection of many viruses. Here we show that infection with Tacaribe virus (TCRV), which is widely considered the prototype for non-pathogenic arenaviruses, leads to stronger induction of apoptosis than does infection with its human-pathogenic relative Junín virus. TCRV-induced apoptosis occurred in several cell types during late stages of infection and was shown to be caspase-dependent, involving the activation of caspases 3, 7, 8 and 9. Further, UV-inactivated TCRV did not induce apoptosis, indicating that the activation of this process is dependent on active viral replication/transcription. Interestingly, when apoptosis was inhibited, growth of TCRV was not enhanced, indicating that apoptosis does not have a direct negative effect on TCRV infection in vitro. Taken together, our data identify and characterize an important virus–host cell interaction of the prototypic, non-pathogenic arenavirus TCRV, which provides important insight into the growing field of arenavirus research aimed at better understanding the diversity in responses to different arenavirus infections and their functional consequences


http://jgv.microbiologyresearch.org/content/journal/jgv/10.1099/jgv.0.000403
-------------------------------------------------------------

Event background information

Germany

On 25 February 2016, a 46-year-old male US citizen was flown by air-ambulance from Togo to Cologne (Germany)where he was admitted to the University hospital with suspected malaria. He presented with a severe multi-organ dysfunction syndrome and died on 26 February 2016. On 3 March 2016, the body was transferred to a funeral home specialising in conditioning corpses for repatriation flights. On 9 March 2016, Lassa fever was confirmed by the Bernhard Nocht Institute for Tropical Medicine. The patient had worked for years as a surgical physician's assistant and head of staff at a missionary hospital in the Togolese district of Oti, over 500 km north of the capital Lomé.

Forty-five contacts, including 33 staff of the Cologne University hospital, were placed under domestic quarantine with temperature monitoring twice a day and regular active reporting to the public health authorities.

A member of the company preparing the corpse for flight repatriation had reported presenting with flu-like symptoms before handling the corpse but stated that he had had no contact with bodily fluids during handling. A test on 11 March 2016 was negative for Lassa fever infection. However, on 15 March he developed symptoms and Lassa fever infection was laboratory-confirmed. He was transferred by a specialised ambulance to the high isolation treatment centre at the Frankfurt University Hospital. As of 19 March, the patient is showing signs of a severe virus infection, but is neither critically ill nor under intensive care treatment. Family members were admitted to the treatment centre as a precautionary measure. Further investigations regarding the exposure are ongoing.

On 18 March 2016, two additional contacts of the first case tested positive for Lassa virus IgM. However, samples were later found to have been false-positive in serology (IgM). Neither patient was ever PCR positive

http://ecdc.europa.eu/en/publications/Publications/RRA-Lassa-fever-Germany-march-2016.pdf.

-------------------------------------------------------------------------