Program Dr.St.Amands leczenie guaifenesin albo guaiem albo guai- gwajakol.
lek dostępny bez recepty - pod nazwą Guajazyl. Lek ten ma zastosowanie oficjalne - na kaszel .
Fibromyalgia Treatment Center Guaifenesin Protokol . Tytuł ksiązki “What your doctor may not tell you about fibromyalgia, The Revolutionary tretment that can reverse the disease” autor R.Paul St.Amand and Claudia Craig Marek.
Lek ten znany jest w medycynie od gdzies około 1530 roku. Jest to kora z drzewa zwanego guaiacum - używany był w reumatologii. Guaiacum potem oczyszczony do guaiacolate zaczął być używany w syropach na kaszel około 70 lat temu. 30 lat temu znów został oczyszczony i sproszkowany .Pojawił się w tabletkach pod nazwą guaifenesin.
Guaiacum lek na reumatyzm. Lek ten jest znany w medycynie od około 500 lat i nikt nie zna jego skutków ubocznych.
--------------------------------
Dr.Rozanski :
Gwajakol (Guaiacolum, Guajacolum) i żywica gwajakowa (Resina Gauiaci, Resina Guajaci) należą do moich ulubionych składników leków, które sporządzam w moim laboratorium. Zawsze podobał mi się zapach obu substancji. Są szybkie w działaniu, skuteczne i konkretne, zarówno przy użyciu wewnętrznym jak i zewnętrznym
W leczeniu chorób :
pasożytniczych,
zakażeń bakteryjnych układu pokarmowego i oddechowego,
przy nieżycie dróg oddechowych (kaszel, chrypka, zapalenie oskrzeli i gardła, zapalenie zatok), lambliozie,
chorobach pierwotniakowych,
przy gorączce, przeziębieniu, w chorobach zakaźnych (np. grypie).
przy reumatyzmie, znoszą niektóre bóle,
przy zapaleniu zatok,
katarze nosa,
przy nieprzyjemnym zapachu z ust.
hamuje procesy gnilne i fermentacyjne w jelicie grubym.
wzmaga diurezę, a przy tym odkaża drogi moczowe.
zatrzymuje rozwój grzybów, w tym opornych drożdżaków.
wykazuje aktywność żółciopędną, co jest przydatne w leczeniu niektórych bakteryjnych infekcji układu żółciowego i chorób pasożytniczych dróg żółciowych.
Pobudza krążenie w skórze i tkance podskórnej.
Ma właściwości rozgrzewające, przeciwświądowe, a w roztworach eterowych i spirytusowych – przeciwbólowe.
Gwajakol można kupić w firmach zajmujących sie sprzedażą odczynników chemicznych, np. Alchem, Fluka. Żywicę gwajakową i drewno gwajakowe (Lignum vitae, Lignum Guaiaci) sprzedają niektóre sklepy internetowe.
Żywica gwajakowa jest pozyskiwana z Guaiacum officinale L. – gwajakowiec lekarski (Guaiac, Guaiaco) (rodzina Zygophyllaceae), który jest drzewem dorastającym do 15 m wys., występującym w Ameryce Południowej i Ameryce Środkowej. Drewno gwajakowca należy do bardzo twardych. Surowiec może pochodzić także z gatunku Guaiacum sanctum Linne.
Z drewna gwajakowego rozdrobnionego przygotowuje się odwar i nalewkę – Decoctum et Tinctura Guaiaci.
2 g drewna gotować 5 minut, odstawić na 30 minut, przecedzić. Pić 2 razy dziennie po 1 szklance, lub 3 szklanki odwaru wypić małymi porcjami w ciągu dnia.
Przy chorobach grzybowych i pasożytniczych przewodu pokarmowego, nieprzyjemnym zapachu z ust pić na czczo. Przy nieżytach i zakażeniach układu oddechowego i moczowo-płciowego, zapaleniu zatok, przeziębieniu, gorączce, anginie – pić małymi porcjami, co 2 godziny.
Nalewkę na drewnie gwajakowym lub żywicy gwajakowej
sporządzać przez zalanie 1 części surowca 3 częściami spirytusu 80-90%, wytrawiać minimum 7 dni, mieszając od czasu do czasu, po czym przefiltrować. Zażywać 3 razy dziennie po 5 ml, najlepiej na miodzie.
Stosować zewnętrznie (wcieranie, przemywanie) do pędzlowania zakażonych miejsc, do wcierania przy kontuzjach i reumatyzmie, nerwobólach i bólach mięśni. Przy chorobach zakaźnych, obrzękach nóg, przeziębieniu, zespole zimnych dłoni i stóp wcierać w kończyny dolne 3 razy dziennie. Przy nieżycie układu oddechowego można wcierać w plecy i klatkę piersiową.
Przy zapaleniu i infekcjach układu oddechowego zażywać po 5 kropli co 2 godziny. Przy nieprzyjemnym zapachu z ust zażywać kroplami (2-3 krople) kilka razy dziennie. Przy pobycie w miejscach, gdzie istnie ryzyko ataku roztoczy, infekcji bakteriami i grzybami (kąpieliska, hotele), ataku owadów, wcierać nalewkę w skórę 2 razy dziennie.
Nalewkę można sporządzić także na gwajakolu:
100 ml gwajakolu na 500 ml spirytusu. Zażywać doustnie po 5 kropli, najlepiej na miodzie, ponadto do wcierania w skórę przy kontuzjach, krwiakach, sińcach, ukąszeniach owadów; po rozcieńczeniu do okładów na rany. 1 łyżka nalewki gwajakowej na szklankę wody ciepłej do płukania jamy ustnej i gardła. Ponadto do wcierania w skórę.
Krople gwajakowe do nosa Gutta Guaiaci pro nasi:
1-2 krople nalewki gwajakowej na 10-15 ml roztworu soli fizjologicznej (dostępne gotowy roztwory w aptekach, 0,9%) – wkraplać do nosa przy zapaleniu zatok, katarze, nieprzyjemnym zapachu z ust i jamy nosowej.
Propolis z gwajakolem i olejkami I:
do 25 ml płynnego propolisu wlać 25 ml gwajakolu lub 75 ml nalewki gwajakowej, wymieszać, dodać 5 kropli olejku cedrowego i 5 kropli olejku herbacianego, wymieszać. Jest to alternatywa dla antybiotyków. Zakażone miejsca, trudno gojące się rany, pleśniawki, afty pędzlować kilka razy dziennie. Hamuje rozwój opornych bakterii, wirusów, pierwotniaków, grzybów. Doskonały w leczeniu kandydozy. Skuteczny w zwalczaniu nieprzyjemnego zapachu z ust. Doustnie przyjmować 6-10 kropli leku kilka razy dziennie. Zalecam przy grypie, anginie, zapaleniu zatok.
Propolis z gwajakolem i olejkami II:
do 25 ml płynnego propolisu wlać 25 ml gwajakolu lub 75 ml nalewki gwajakowej, wymieszać, dodać 5 kropli olejku sandałowego i 5 kropli olejku geraniowego, wymieszać. Jest to alternatywa dla antybiotyków. Zakażone miejsca, trudno gojące się rany, pleśniawki, afty pędzlować kilka razy dziennie. Hamuje rozwój opornych bakterii, wirusów, pierwotniaków, grzybów. Doskonały w leczeniu kandydozy. Skuteczny w zwalczaniu nieprzyjemnego zapachu z ust. Doustnie przyjmować 6-10 kropli leku kilka razy dziennie. Zalecam przy grypie, anginie, zapaleniu zatok.
Gwajakol z olejkiem gaultheriowym (gaulteria, Gaultheria) i Azucalenem:
10 ml Azucalen’u (albo własnej nalewki na 70% alkoholu z kwiatów nagietka i rumianku 1:1) wymieszać z 10 ml nalewki arnikowej, następnie dodać 20 ml gwajakolu (lub nalewki gwajakowej) i 10 ml olejku gaulteriowego lub płynnego salicylanu metylu (można kupić tam gdzie gwajakol), wymieszać. Stosować do nacierania przy reumatyzmie, artretyzmie, stanach zapalnych skóry i tkanki podskórnej, przy kontuzjach (urazach), siniakach, ugryzieniach i ukąszeniach owadów, nerwobólach, bólach mięśni po dużym wysiłku i przy stanach zapalnych.
Działa przeciwbólowo, przeciwzapalnie, przyśpiesza resorpcję krwiaków i wysięków zapalnych. Działa też przeciwświądowo. Bardzo silny i skuteczny w działaniu. Doustnie zażyty działa przeciwgorączkowo, antybakteryjnie, napotnie, przeciwbólowo i przeciwzapalnie (10 kropli 3-4 razy dziennie, w mleku lub na miodzie); zwalcza stany zapalne jamy ustnej i gardła, likwiduje nieprzyjemny zapach z ust.
Zewnętrznie przyśpiesza gojenie ran. Ma silne właściwości przeciwgnilne.
Żywica gwajakowa, drewno gwajakowe, nalewka gwajakowa, gwajakol posiadają silne właściwości przeciwreumatyczne, moczopędne, napotne, żółciopędne i przeciwzapalne. Hamują uwalnianie histaminy i mediatorów stanu zapalnego, podobnie jak azuleny i bisabolol. Składniki gwajakowca i gwajakol mają właściwości antyoksydacyjne, wymiatają wolne rodniki.
Żywica gwajakowa jest podawana doustnie w kapsułkach i tabletkach przy reumatoidalnym zapaleniu stawów.
Gwajakowiec zawiera lignany (furogwajacyna = kwas alfa-gwajakowy), kwas gwajaretowy, kwas mezo-dwuhydrogwajaretowy, kwas mezo-nordwuhydrogwajaretowy = NDGA), olejek eteryczny, saponiny triterpenowe i fitosterole. Gwajakol pod względem chemicznym jest eterem metylowym pirokatechiny.
W dawnej medycynie łączono gwajakol z miedzią i stosowano w leczeniu chorób wenerycznych. Czysty gwajakol używano w oficjalnej dawce po 0,4 g kilka razy dziennie, w formie roztworu, kapsułek lub pigułek. Po wymieszaniu z oliwą, lanoliną lub gliceryną wcierano w skórę przy gruźlicy, zapaleniu opłucnej i newralgiach oraz przeciwko bólom reumatycznym. Doustnie przy suchotach (stara nazwa gruźlicy) w dawkach zwiększanych 0,2—> 1 g kilka razy dziennie.
W spirytusie jako środek przeciwbólowy doustny, a także do wcierania jako środek przeciwbólowy i przyspieszający ustępowanie wysięków (np. z opłucnej; wcieranie w klatkę piersiową). Także zapalenie migdałków leczono preparatami gwajakowymi.
Węglan gwajakolu – Guaiacolum carbonicum znany pod nazwą duotal był podawany w dawkach wzrastających 0,2—> 1 g kilka razy dziennie. Geosotum to połączenie węglanu gwajakolu z kwasem walerianowym (ciecz), które podawano przy gruźlicy w dawce do 2 g dziennie.
Gwajakol i węglan gwajakolu łączono z lukrecją, z prawoślazem i ślazem, tranem, węglanem potasu i podawano w syropach i pigułkach przy chorobach układu oddechowego. W oficjalnej medycynie XIX i początku XX wieku drewno gwajakowe w odwarach (5-15 g:180 ml wody) podawano przy syfilisie, chronicznych wysypkach, gośćcu, podagrze i jako środek moczopędny.
Współcześnie stosowa jest sól potasowa kwasu sulfogwajakolowego (syropy, tabletki) jako środek wykrztuśny i odkażający dla dróg oddechowych.
Olejek gwajakowy, gwajakol i żywica gwajakowa mają bardzo przyjemny zapach.
http://rozanski.li/699/resina-guaiaci-guajaci-et-guaiacol-zywica-gwajakowa-i-gwajakol-nieprzyjemny-zapach-z-ust-cz-iii/
--------------------------------------------------------------------------
FIBROMYLARGIA
http://fibromyalgia.blox.pl/2008/09/rewelacyjne-odkrycie-dr-PAULA-ST-AMAND-W-LECZENIU.html
-----------------------------------------------------------------------
Zastosowanie.
--------------------------------------------------------
lek dostępny bez recepty - pod nazwą Guajazyl. Lek ten ma zastosowanie oficjalne - na kaszel .
Fibromyalgia Treatment Center Guaifenesin Protokol . Tytuł ksiązki “What your doctor may not tell you about fibromyalgia, The Revolutionary tretment that can reverse the disease” autor R.Paul St.Amand and Claudia Craig Marek.
Lek ten znany jest w medycynie od gdzies około 1530 roku. Jest to kora z drzewa zwanego guaiacum - używany był w reumatologii. Guaiacum potem oczyszczony do guaiacolate zaczął być używany w syropach na kaszel około 70 lat temu. 30 lat temu znów został oczyszczony i sproszkowany .Pojawił się w tabletkach pod nazwą guaifenesin.
Guaiacum lek na reumatyzm. Lek ten jest znany w medycynie od około 500 lat i nikt nie zna jego skutków ubocznych.
--------------------------------
Dr.Rozanski :
Gwajakol (Guaiacolum, Guajacolum) i żywica gwajakowa (Resina Gauiaci, Resina Guajaci) należą do moich ulubionych składników leków, które sporządzam w moim laboratorium. Zawsze podobał mi się zapach obu substancji. Są szybkie w działaniu, skuteczne i konkretne, zarówno przy użyciu wewnętrznym jak i zewnętrznym
W leczeniu chorób :
pasożytniczych,
zakażeń bakteryjnych układu pokarmowego i oddechowego,
przy nieżycie dróg oddechowych (kaszel, chrypka, zapalenie oskrzeli i gardła, zapalenie zatok), lambliozie,
chorobach pierwotniakowych,
przy gorączce, przeziębieniu, w chorobach zakaźnych (np. grypie).
przy reumatyzmie, znoszą niektóre bóle,
przy zapaleniu zatok,
katarze nosa,
przy nieprzyjemnym zapachu z ust.
hamuje procesy gnilne i fermentacyjne w jelicie grubym.
wzmaga diurezę, a przy tym odkaża drogi moczowe.
zatrzymuje rozwój grzybów, w tym opornych drożdżaków.
wykazuje aktywność żółciopędną, co jest przydatne w leczeniu niektórych bakteryjnych infekcji układu żółciowego i chorób pasożytniczych dróg żółciowych.
Pobudza krążenie w skórze i tkance podskórnej.
Ma właściwości rozgrzewające, przeciwświądowe, a w roztworach eterowych i spirytusowych – przeciwbólowe.
Gwajakol można kupić w firmach zajmujących sie sprzedażą odczynników chemicznych, np. Alchem, Fluka. Żywicę gwajakową i drewno gwajakowe (Lignum vitae, Lignum Guaiaci) sprzedają niektóre sklepy internetowe.
Żywica gwajakowa jest pozyskiwana z Guaiacum officinale L. – gwajakowiec lekarski (Guaiac, Guaiaco) (rodzina Zygophyllaceae), który jest drzewem dorastającym do 15 m wys., występującym w Ameryce Południowej i Ameryce Środkowej. Drewno gwajakowca należy do bardzo twardych. Surowiec może pochodzić także z gatunku Guaiacum sanctum Linne.
Z drewna gwajakowego rozdrobnionego przygotowuje się odwar i nalewkę – Decoctum et Tinctura Guaiaci.
2 g drewna gotować 5 minut, odstawić na 30 minut, przecedzić. Pić 2 razy dziennie po 1 szklance, lub 3 szklanki odwaru wypić małymi porcjami w ciągu dnia.
Przy chorobach grzybowych i pasożytniczych przewodu pokarmowego, nieprzyjemnym zapachu z ust pić na czczo. Przy nieżytach i zakażeniach układu oddechowego i moczowo-płciowego, zapaleniu zatok, przeziębieniu, gorączce, anginie – pić małymi porcjami, co 2 godziny.
Nalewkę na drewnie gwajakowym lub żywicy gwajakowej
sporządzać przez zalanie 1 części surowca 3 częściami spirytusu 80-90%, wytrawiać minimum 7 dni, mieszając od czasu do czasu, po czym przefiltrować. Zażywać 3 razy dziennie po 5 ml, najlepiej na miodzie.
Stosować zewnętrznie (wcieranie, przemywanie) do pędzlowania zakażonych miejsc, do wcierania przy kontuzjach i reumatyzmie, nerwobólach i bólach mięśni. Przy chorobach zakaźnych, obrzękach nóg, przeziębieniu, zespole zimnych dłoni i stóp wcierać w kończyny dolne 3 razy dziennie. Przy nieżycie układu oddechowego można wcierać w plecy i klatkę piersiową.
Przy zapaleniu i infekcjach układu oddechowego zażywać po 5 kropli co 2 godziny. Przy nieprzyjemnym zapachu z ust zażywać kroplami (2-3 krople) kilka razy dziennie. Przy pobycie w miejscach, gdzie istnie ryzyko ataku roztoczy, infekcji bakteriami i grzybami (kąpieliska, hotele), ataku owadów, wcierać nalewkę w skórę 2 razy dziennie.
Nalewkę można sporządzić także na gwajakolu:
100 ml gwajakolu na 500 ml spirytusu. Zażywać doustnie po 5 kropli, najlepiej na miodzie, ponadto do wcierania w skórę przy kontuzjach, krwiakach, sińcach, ukąszeniach owadów; po rozcieńczeniu do okładów na rany. 1 łyżka nalewki gwajakowej na szklankę wody ciepłej do płukania jamy ustnej i gardła. Ponadto do wcierania w skórę.
Krople gwajakowe do nosa Gutta Guaiaci pro nasi:
1-2 krople nalewki gwajakowej na 10-15 ml roztworu soli fizjologicznej (dostępne gotowy roztwory w aptekach, 0,9%) – wkraplać do nosa przy zapaleniu zatok, katarze, nieprzyjemnym zapachu z ust i jamy nosowej.
Propolis z gwajakolem i olejkami I:
do 25 ml płynnego propolisu wlać 25 ml gwajakolu lub 75 ml nalewki gwajakowej, wymieszać, dodać 5 kropli olejku cedrowego i 5 kropli olejku herbacianego, wymieszać. Jest to alternatywa dla antybiotyków. Zakażone miejsca, trudno gojące się rany, pleśniawki, afty pędzlować kilka razy dziennie. Hamuje rozwój opornych bakterii, wirusów, pierwotniaków, grzybów. Doskonały w leczeniu kandydozy. Skuteczny w zwalczaniu nieprzyjemnego zapachu z ust. Doustnie przyjmować 6-10 kropli leku kilka razy dziennie. Zalecam przy grypie, anginie, zapaleniu zatok.
Propolis z gwajakolem i olejkami II:
do 25 ml płynnego propolisu wlać 25 ml gwajakolu lub 75 ml nalewki gwajakowej, wymieszać, dodać 5 kropli olejku sandałowego i 5 kropli olejku geraniowego, wymieszać. Jest to alternatywa dla antybiotyków. Zakażone miejsca, trudno gojące się rany, pleśniawki, afty pędzlować kilka razy dziennie. Hamuje rozwój opornych bakterii, wirusów, pierwotniaków, grzybów. Doskonały w leczeniu kandydozy. Skuteczny w zwalczaniu nieprzyjemnego zapachu z ust. Doustnie przyjmować 6-10 kropli leku kilka razy dziennie. Zalecam przy grypie, anginie, zapaleniu zatok.
Gwajakol z olejkiem gaultheriowym (gaulteria, Gaultheria) i Azucalenem:
10 ml Azucalen’u (albo własnej nalewki na 70% alkoholu z kwiatów nagietka i rumianku 1:1) wymieszać z 10 ml nalewki arnikowej, następnie dodać 20 ml gwajakolu (lub nalewki gwajakowej) i 10 ml olejku gaulteriowego lub płynnego salicylanu metylu (można kupić tam gdzie gwajakol), wymieszać. Stosować do nacierania przy reumatyzmie, artretyzmie, stanach zapalnych skóry i tkanki podskórnej, przy kontuzjach (urazach), siniakach, ugryzieniach i ukąszeniach owadów, nerwobólach, bólach mięśni po dużym wysiłku i przy stanach zapalnych.
Działa przeciwbólowo, przeciwzapalnie, przyśpiesza resorpcję krwiaków i wysięków zapalnych. Działa też przeciwświądowo. Bardzo silny i skuteczny w działaniu. Doustnie zażyty działa przeciwgorączkowo, antybakteryjnie, napotnie, przeciwbólowo i przeciwzapalnie (10 kropli 3-4 razy dziennie, w mleku lub na miodzie); zwalcza stany zapalne jamy ustnej i gardła, likwiduje nieprzyjemny zapach z ust.
Zewnętrznie przyśpiesza gojenie ran. Ma silne właściwości przeciwgnilne.
Żywica gwajakowa, drewno gwajakowe, nalewka gwajakowa, gwajakol posiadają silne właściwości przeciwreumatyczne, moczopędne, napotne, żółciopędne i przeciwzapalne. Hamują uwalnianie histaminy i mediatorów stanu zapalnego, podobnie jak azuleny i bisabolol. Składniki gwajakowca i gwajakol mają właściwości antyoksydacyjne, wymiatają wolne rodniki.
Żywica gwajakowa jest podawana doustnie w kapsułkach i tabletkach przy reumatoidalnym zapaleniu stawów.
Gwajakowiec zawiera lignany (furogwajacyna = kwas alfa-gwajakowy), kwas gwajaretowy, kwas mezo-dwuhydrogwajaretowy, kwas mezo-nordwuhydrogwajaretowy = NDGA), olejek eteryczny, saponiny triterpenowe i fitosterole. Gwajakol pod względem chemicznym jest eterem metylowym pirokatechiny.
W dawnej medycynie łączono gwajakol z miedzią i stosowano w leczeniu chorób wenerycznych. Czysty gwajakol używano w oficjalnej dawce po 0,4 g kilka razy dziennie, w formie roztworu, kapsułek lub pigułek. Po wymieszaniu z oliwą, lanoliną lub gliceryną wcierano w skórę przy gruźlicy, zapaleniu opłucnej i newralgiach oraz przeciwko bólom reumatycznym. Doustnie przy suchotach (stara nazwa gruźlicy) w dawkach zwiększanych 0,2—> 1 g kilka razy dziennie.
W spirytusie jako środek przeciwbólowy doustny, a także do wcierania jako środek przeciwbólowy i przyspieszający ustępowanie wysięków (np. z opłucnej; wcieranie w klatkę piersiową). Także zapalenie migdałków leczono preparatami gwajakowymi.
Węglan gwajakolu – Guaiacolum carbonicum znany pod nazwą duotal był podawany w dawkach wzrastających 0,2—> 1 g kilka razy dziennie. Geosotum to połączenie węglanu gwajakolu z kwasem walerianowym (ciecz), które podawano przy gruźlicy w dawce do 2 g dziennie.
Gwajakol i węglan gwajakolu łączono z lukrecją, z prawoślazem i ślazem, tranem, węglanem potasu i podawano w syropach i pigułkach przy chorobach układu oddechowego. W oficjalnej medycynie XIX i początku XX wieku drewno gwajakowe w odwarach (5-15 g:180 ml wody) podawano przy syfilisie, chronicznych wysypkach, gośćcu, podagrze i jako środek moczopędny.
Współcześnie stosowa jest sól potasowa kwasu sulfogwajakolowego (syropy, tabletki) jako środek wykrztuśny i odkażający dla dróg oddechowych.
Olejek gwajakowy, gwajakol i żywica gwajakowa mają bardzo przyjemny zapach.
http://rozanski.li/699/resina-guaiaci-guajaci-et-guaiacol-zywica-gwajakowa-i-gwajakol-nieprzyjemny-zapach-z-ust-cz-iii/
--------------------------------------------------------------------------
FIBROMYLARGIA
http://fibromyalgia.blox.pl/2008/09/rewelacyjne-odkrycie-dr-PAULA-ST-AMAND-W-LECZENIU.html
-----------------------------------------------------------------------
Zastosowanie.
- Drewno zawiera duże ilości żywicy, z której wytwarza się substancję o właściwościach wykrztuśnych (gwajakol), a także nalewkę gwajakową. Z drewna tego drzewa otrzymuje się lignum vitae (t.j. "drewno życia") używane tradycyjnie w Ameryce Południowej do leczenia różnych dolegliwości – od kaszlu do artretyzmu.
- W medycynie gwajakowiec znajduje wszechstronne zastosowanie, dlatego też zwany jest lignum vitae, czyli drzewem życia. Np. gumę z drewna gwajakowca używano w leczeniu syfilisu. Żywica ma również działanie przeciwartretyczne i przeciwkaszlowe. W Polsce dostępny jest m.in. syrop o specyficznym smaku, Guajazyl. Podobny ma wino Campari.
- Roślina nazywana też bywa in. palo santo czyli święte drzewo, a jej drewno wykorzystuje się także na drzewce włóczni, trzonki narzędzi oraz tradycyjne naczynia do parzenia yerba mate (matero). Te ostatnie wykonuje się również z drzewa Bursera graveolens, które (podobnie jak kolejny gatunek Bulnesia sarmientoi) też nazywane jest po hiszpańsku palo santo.
--------------------------------------------------------
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz