Zespół lęku napadowego czesto wystepuje przy Boreliozie.

inaczej zaburzenia lękowe z napadami lęku albo lęk paniczny albo lęk napadowy, ang. panic disorder) –

Jest ednym z zaburzeń lękowych, charakteryzujące się nawracającymi napadami intensywnego lęku (napadami paniki, ang. panic attack) pojawiającymi się bez uchwytnej dla pacjenta przyczyny.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zakażenie borrelią często szczególnie w przewlekłej boreliozie, ale też w postaci wczesnej rozsianej obserwuje się zespoły tężyczkowe pod postacią napadów lęku panicznego, uogólnionych drętwień ciała, uporczywych mrowień, czy zespołu przewlekłego zmęczenia.

Patomechanizm zjawiska nadpobudliwości nerwowo- mięśniowej wynika z powodowanego krętkowicą znacznego niedoboru witaminy D3 i tym samym upośledzonej wchłanialności magnezu do tkanek.

Niedostatek magnezu w komórce powoduje wzrost przepuszczalności błony komórkowej co z kolei nasila napływ jonów wapnia i sodu do komórki z równoczesną ucieczką potasu. Taka sytuacja jest dla komórki bardzo niekorzystna.

Rozprzężenie procesu fosforylacji i oddychania w mitochondriach skutkuje pęcznieniem tych struktur i beztlenowych torem oddychania komórkowego. Klinicznie niedobór magnezu w mięśniach powoduje ich nadmierne i bolesne skurcze, natomiast brak tego pierwiastka w neuronach wpływa na zmniejszone wydzielanie serotoniny do szczeliny międzysynaptycznej co z kolei daje podstawę napadom paniki, zespołm lękowo-depresyjnym oraz zespołowi zmęczenia przewlekłego.

http://emg-neurolog.pl/borelioza/
-------------------------------------------------------------------------------------
Według kryteriów klasyfikacji ICD-10, zespół lęku napadowego należy rozpoznać w przypadku

• wystąpienia w ciągu około miesiąca co najmniej kilku napadów lęku z objawami autonomicznymi (wymienionymi poniżej) w sytuacjach, w których brak jest obiektywnego zagrożenia,
• napady pojawiają się bez związku ze znaną czy przewidywalną przyczyną,
• pomiędzy napadami lęku następuje względne uwolnienie się od objawów lęku (co nie wyklucza obecności obaw przed wystąpieniem kolejnych napadów lęku czyli tzw. lęku antycypacyjnego, inaczej lęku oczekiwania).

. Objawy :

• drżenie
• palpitacje serca
• ból w klatce piersiowej
• duszność
• uczucie braku tchu
• uczucie dławienia
• przyśpieszony oddech
• suchość w jamie ustnej
• pocenie się
• uderzenia gorąca
• nieukładowe zawroty głowy
• derealizacja (poczucie nierealności otoczenia, w którym znajduje się dana osoba, "jak gdyby ta sytuacja nie działa się naprawdę", "jak gdyby to, co się dzieje wokół mnie, nie było rzeczywistością")
• depersonalizacja (poczucie nierealności, obcości wobec samego siebie, "jak gdybym nie był samym sobą", "jak gdyby nie dotyczyło mnie to, co czuję")
• parestezje - uczucie drętwienia lub mrowienia w różnych częściach ciała
• nudności

Napadom paniki niemal zawsze towarzyszy wtórny lęk przed śmiercią (np. zawałem, uduszeniem się) lub utratą kontroli (np. "utratą zmysłów" lub chorobą psychiczną).

Jednocześnie, w trakcie ataku paniki zdolność krytycznego osądu sytuacji, zdolność do kontrolowania swojego zachowania, do werbalnego komunikowania się z innymi mogą być ograniczone

Napady lęku rozpoczynają się nagle, osiągają pełną intensywność w ciągu około 2-10 minut, a następnie stopniowo ustępują. Zwykle trwają około kilku-kilkunastu minut. Mogą niekiedy trwać przez dłuższy czas, lecz nie dłużej niż 2 godziny. Częstotliwość napadów paniki w przebiegu zespołu lęku napadowego może wahać się od paru w ciągu miesiąca po kilkadziesiąt dziennie

Przyjmuje się, że objawy zespołu lęku napadowego prowadzą zwykle do narastania wtórnego lęku antycypacyjnego (lęku oczekiwania), tj lęku przed nieprzewidywalnymi napadami lęku. Stąd, napady paniki, o nieuchwytnej dla pacjenta przyczynie, mogą z czasem kojarzyć się z sytuacjami, w których się powtarzały bądź sytuacjami, w których utrudnione jest uzyskanie natychmiastowego wsparcia lub pomocy.

Prowadzi to często do obaw przed opuszczeniem domu, przed samotnością, wejściem do sklepu, znalezieniem się w tłumie, przed korzystaniem ze środków komunikacji publicznej itp., innymi słowy do rozwinięcia się agorafobii.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Zesp%C3%B3%C5%82_l%C4%99ku_napadowego
------------------------------------------------------------------------

Obecny zasób wiedzy, na temat czynników neurofizjologicznych wpływających na występowanie zaburzeń lękowych z napadami lęku, jest obszerny. Niemniej jednak proces ten nie został dotąd w pełni wyjaśniony. Za najbardziej trafne uznawane są następujące hipotezy dotyczące ich biologicznego podłoża

• Nieprawidłowości w funkcjonowaniu receptorów noradrenergicznych alfa-2, które u zdrowych osób hamują aktywność neuronów presynaptycznych - hipotezy te opierają się na doświadczeniach z klonidyną i johimbiną.
• Nieprawidłowości w funkcjonowaniu przekaźnictwa serotoninoergicznego, dla których modelem jest działanie fenfluraminy i leków przeciwdepresyjnych.
• Nieprawidłowości w dotyczące przekaźnictwa GABA-ergicznego, dla których modelem jest działanie benzodwuazepin.
• Wpływ cholecystokininy, dla którego modelem jest działanie pentagastryny.

Postuluje się także, iż w powstawaniu zespołu lęku napadowego istotną rolę odgrywa nadwrażliwość ośrodka oddechowego znajdującego się w rdzeniu przedłużonym. Postulaty te opierają się na badaniach nad poziomem dwutlenku węgla we krwi, hiperwentylacją oraz działaniem mleczanu sodu (teoria fałszywego alarmu duszenia się)
Jeszcze inne hipotezy tłumaczące występowanie zespołu lęku napadowego przypisują decydujące znaczenie

• podwyższonemu napięciu układu sympatycznego
• nadczynności miejsca sinawego
• nadczynności ośrodków kory skroniowej

Z kolei, z przyczyn psychologicznych, w oparciu o teorie poznawcze i behawioralne, wymienia się

• warunkowanie reakcji na frustrację lub stres (behawioryzm),
• błędne schematy poznawcze (w tym naśladowanie wzorców zachowań rodziców).

Przyjmuje się także, że znaczna część napadów lęku występuje pod wpływem czynników psychodynamicznych. W takim ujęciu, lęk rozumiany jest, jako reakcja na czynniki przywołujące wyparte i jednocześnie zagrażające fantazje.

Przyjmuje się, że nawet pogodne myśli, które są kojarzone z nieuświadamianymi, zagrażającymi treściami, mogą inicjować napady paniki. Główną rolę w tym zakresie przypisuje się nieświadomym impulsom seksualnym lub agresywnym^.

Czynnikami predysponującymi do lęku napadowego są wczesne doświadczenia rozłąki z rodzicami lub ich utraty, zwłaszcza, gdy dotyczy ona matki. Jeszcze innym czynnikiem jest cecha temperamentu określana, jako "behawioralne zahamowanie w obliczu nieznanego".

Za czynniki predysponujące uważa się także niewystarczającą dostępność rodziców, trudności w budowaniu więzi z opiekunami, u kobiet doświadczenia przemocy fizycznej i seksualnej w dzieciństwie.

Częstymi elementami wywiadu przedchorobowego dotyczącego okresu dzieciństwa są wzorce lęku przed kontaktami towarzyskimi, brak wsparcia rodziców oraz poczucie, że jest się w pułapce

https://pl.wikipedia.org/wiki/Zesp%C3%B3%C5%82_l%C4%99ku_napadowego
------------------------------------------------------------------------
Tężyczka

Wymieniając objawy psychiczne występujące w przebiegu tężyczki warto wspomnieć o lęku napadowym, zwanym inaczej napadami paniki.

http://emg-neurolog.pl/tezyczka/
-------------------------------------------------------------------------
Wiele badań przeprowadzonych na licznych grupach wykazało, że pacjenci z zespołem lęku panicznego (ang. Panic Disorder - PD) są bardziej podatni na wystąpienie napadu panicznego lęku (ang. Panick Attack - PA ) i zwiększonego poziomu lęku niż zdrowi ochotnicy podczas oddychania dwutlenkiem węgla (CO2).

Napady te charakteryzują się tym, że są raczej łagodne i szybko ustępują, gdy wdychanie CO2 zostaje zatrzymane. Dotychczas ustalono, że napady paniki indukowane CO2 są raczej specyficzne dla pacjentów z rozpoznaniem zespołu lęku napadowego. Okazuje się, że napad paniki indukowany CO2 może być oporny na metody stosowane w terapii kognitywnej i behawioralnej np. desensytyzacja. Poza tym odkryto, że częstość występowania napadów paniki podczas oddychania CO2 spada wskutek pomyślnie przeprowadzonej terapii lęku napadowego
-----------------
Wdychanie CO2 okazało się użytecznym narzędziem w badaniu poznawczych i fizjologicznych aspektów dotyczących napadów panicznego lęku. Jest to nieinwazyjna i łagodna metoda, dobrze tolerowana przez badane osoby. Badanie to ma jednak jedno wielkie ograniczenie – informuje jedynie o funkcjach obwodowych i z obszaru pnia mózgu. Wyłączone z badania są obszary kory mózgu i ośrodki podkorowe, które bez wątpienia odgrywają dużą rolę w procesie powstawania PA. Badania przy zastosowaniu inhalacji CO2 ukazały jednak drogę do przyszłych badań nad PD, które będą wymagały neuroobrazowania kory mózgu i ośrodków podkorowych. Informacje przedstawione w niniejszym artykule jasno akcentują znaczenie spojrzenia poza obwodowe teorie wyjaśniające powstawanie panicznego lęku indukowanego CO2. Są także są próbą zintegrowania uzyskanych wyników z ogromną ilością dostępnych współcześnie danych na temat lęku.

http://www.forumneurologiczne.pl/artykul/skad-bierze-sie-lek-napadowy/3719.html

----------------------------------------------------------------------------------