Szukaj na tym blogu

czwartek, 3 grudnia 2015

ochrona watroby przy antybiotykoterapi oraz HERX-ach

OSTROPEST PLAMISTY i KARCZOCH -

 Ostropest i karczoch w leczeniu przewlekłych schorzeń wątroby     Wątroba odrywa zasadniczą rolę w procesie trawienia - czyli w metabolizmie tłuszczów, węglowodanów i białek. Szczególne znaczenie ma wytwarzanie przez nią żółci w trawieniu tłuszczów. Zaburzenia wydzielania żółci zagrażają kamicą przewodów żółciowych i ostrym bólem, tzw. kolką. Boląca, "powiększona" wątroba - np. w trakcie przewlekłego, czy ostrego zapalenia, spowalnia swe czynności fizjologiczne, jest znacznie mniej wydolna jako fabryka chemiczna organizmu, co rzutuje na osłabienie wszystkich funkcji życiowych. Słabnie jej zdolność odtruwania z toksyn, co zagraża ogólnym zatruciem ustroju. Przewlekłe choroby tego organu są niestety dość "popularne" i obejmują wiele poważnych jednostek chorobowych. Najważniejsze z nich to przewlekłe zapalenie, marskość, toksyczne uszkodzenie, stłuszczenie.


Zasada ziołowego leczenia przewlekłych chorób wątroby   A oto argumenty: .Leczenie farmakologiczne w przewlekłych chorobach wątroby daje wątpliwe rezultaty. Przy zbyt długim stosowaniu doprowadza często do uszkodzeń narządów miąższowych, w tym również wątroby. Jako długoletni internista gastroenterolog mogę z satysfakcją powiedzieć, że najlepsze wyniki osiąga się stosując preparaty zielarskie. Ich przewaga nad środkami pochodzenia chemicznego polega na tym, że mogą być stosowane bez porównania dłużej, nie doprowadzając do poważniejszych uszkodzeń miąższu wątroby. Natomiast lepiej hamują procesy chorobowe w komórce wątrobowej
  Do najskuteczniejszych środków ziołowych wspomagających czynności wątroby i leczących jej przewlekłe choroby należą wyciągi z nasion ostropestu plamistego i ziela karczochów.



  1. LECZNICZA SYLIMARYNA Z OSTOPETU PLAMISTEGO

  Ostropest plamisty (Silybum marianum).   Ta roślina lecznicza rosnąca w basenie Morza Śródziemnego jest stosowana co najmniej od niepamiętnych czasów. Zawiera znaczne ilości cennej substancji zwanej sylimaryną. Sylimaryna składa się z zespołu flawonolignanów: sylibiliny, sylibininy, sylidiominy i sylichrystyny. Wyciągi z owoców ostropestu zawierające zespół flawonolignanów były przez szereg lat poddawane licznym badaniom, w tym w testach klinicznych na ludziach. Dzięki temu ustalono, że wyciągi z sylimaryny odtruwają wątrobę, stabilizują i uszczelniają błony komórek wątrobowych - hepatocytów. Sylimaryna ochrania też komórki wątroby przed uszkodzeniami ze strony toksycznych związków chemicznych pochodzących z środowiska, z działań ubocznych leków, również przed wirusami. Ponadto wspomaga samoregenerowanie się hepatocytów - uszkodzonych toksynami i zużytych podczas czynności fizjologicznych. Przypuszcza się, że sylimaryna intensyfikuje komórkowe procesy syntezy białek, prowadząc do szybszej regeneracji nowych komórek wątroby. Swe ochronne działanie zawdzięcza m.in. własnościom przeciwutleniającym, co neutralizuje ataki toksycznych wolnych rodników tlenowych i łagodzi stan zapalny narządu. Dzięki temu sylimaryna ma  właściwości przeciwzapalne wobec tkanki wątroby, przewodów żółciowych i pęcherzyka żółciowego.   [2,9,10]

  Sylimaryna - najcenniejsza substancja lecznicza z ostropestu plamistego   Sylimaryna jest mieszaniną pięciu składników: silybiny, izosilybiny, dihydroksysilybiny silydianiny, silykrystiny - wydzielonych z ziela Ostropestu plamistego w 1960 roku. Początkowo stosowano związek w odtruwaniu wątroby, jako lek antyhepatotoksyczny. Później odkryto własności antyutleniające (antyoksydacyjne), przeciwzapalne oraz ogólnoodtruwające ustrój i hamujące proces włóknienia wątroby. Podstawowym składnikiem sylimaryny jest sylibinina - jej pochodna flawonowa. Substancja ta stabilizuje i osłania błony komórkowe hepatocytów - komórek wątrobowych oraz miąższ wątroby przed uszkodzeniem przez toksyczne substancje. Działa rozkurczająco na mięśnie gładkie przewodów żółciowych, żółciotwórczo, żółciopędnie, przeciwzapalnie i silnie odtruwająco. (2)
  Udokumentowano następujące własności lecznicze sylimaryny [2,8,10]
- antyoksydacyjne  - przeciw wolnym rodnikom tlenowym - przeciwzapalne - odtruwające -  ochronne i lecznicze

Działanie antyoksydacyjne i przeciwzapalne sylimaryny   Działanie antyoksydacyjne jest skierowane przeciwko wolnym rodnikom tlenowym inicjujących stan zapalny wątroby. Sylimaryna zapobiega m.in. atakom wolnych rodników tlenowych które powodują uszkodzenia błon komórkowych, materiału genetycznego (DNA) oraz śródbłonka naczyń krwionośnych.  
 Działanie odtruwające i hapatoochronne sylimaryny

Sylimaryna hamuje wnikanie związków toksycynch do wnętrza hepatocytów wątrobowych. Tarczą osłonową jest trwały kompleks sylimarynowy z komponentami białkowymi, jak również z receptorami błonowymi hepatocytów, co w konsekwencji blokuje wnikanie toksyn. Działanie hepatoochronne następuje wskutek zwiększenia aktywności polimerazy RNA, która wzmaga biosyntezę związków białkowych w uszkodzonych hepatocytach, a to oznacza podwyższenie zdolności odtruwania enzymów wątrobowych. Przypomnijmy, że ważną rolę w ochronie pełni podstawowy składnik sylimaryny sylibinina - jej pochodna flawonowa. Substancja ta stabilizuje i osłania błony komórkowe hepatocytów - komórek wątrobowych oraz miąższ wątroby przed uszkodzeniem przez toksyczne substancje. [2,8,10]           Inne działania ochronne i lecznicze   Badania wykazały, że jednym z ważnych efektów wpływu sylimaryny jest zmniejszenie namnażania się tzw. komórek gwiaździstych w wątrobie. Komórki te mogą bowiem przekształcać się w tzw. włókniste kolagenowe struktury inicjując stan marskości wątroby. Sylimaryna ma też działanie antynowotworowe na jelito grube, prostatę i skórę ponieważ przyspiesza apoptozę komórek rakowatych. Wywiera także korzystne działanie w przypadku hepatitis B nawet w stanach ostrych, bowiem ma wpływ prozdrowotny na tkanki wątroby. Ponadto ma ma zdolność obniżania poziomu cholesterolu całkowitego, podwyższania poziomu HDL (tzw. dobrego cholesterolu). [2,8,10]    Wskazania lecznicze sylimaryny

Sylimarynę powinno się stosować w uszkodzeniach wątroby czynnikami hepatotoksycznymi, w stłuszczeniu i marskości wątroby, w toksycznych i polekowych uszkodzeniach, w okresie rekonwalescencji po przebytej żółtaczce, w stanach zapalnych pęcherzyka żółciowego i kamicy żółciowej, dyskinezie dróg żółciowych, a nawet w zatruciu grzybem sromotnikowym. Zapobiegawczo dla osób pracujących przy produkcji produktów łatwopylących, dla żyjącym w środowisku wysoko skażonym, spożywających dużo żywności fabrycznie przetworzonej i konserwowanej chemicznie, nadmiernych ilości alkoholu, a także z predyspozycjami rodzinnymi czy genetycznymi do chorób wątroby. Sylimaryna jest lekiem w bezpiecznym, gdyż nawet podczas podwyższonego dawkowania nie obserwowano znaczących objawów toksycznych. Jedynie u osób wyjątkowo nadwrażliwych może wystąpić przemijający dyskomfort jelitowy. [2]  

2. CYNARYNA Z KARCZOCHA ZWYCZAJNEGO
  Karczoch zwyczajny oraz cynaryna   Karczoch zwyczajny jest byliną dorastającą do 1,5 metra wysokości, wykształcającą duże głowiaste koszyczki kwiatowe o "umięśnionych" osadnikach i łuskach, które od niepamiętnych czasów stanowią smaczne posilne pożywienie. Natomiast liście łodygowe i odziomkowe zawierające gorycze są od wielu lat stosowane w leczeniu wątroby, pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych. Jeden z pierwszych zapisów z 1716 roku podaje o leczeniu żółtaczki wyciągiem z tych liści w klasztorze Benedyktynów. W roku 1840 Guitteau wyizolował z karczochów związek krystaliczny - nazwany później cynaryną.  Obecnie bazową rośliną dostarczają substancji czynnych jest uprawiany obecnie karczoch zwyczajny będący wytworem selekcyjnym karczocha hiszpańskiego - Cynara cardunculus L. popularnie nazywanego Kardem. [2,9,10]


  Substancje czynne z liści karczocha ostowego (Cynara cardunculus L. subsp. flavescens) [2,8,10]        Liście tego gatunku  karczocha zawierają cztery grupy związków czynnych:      - fenolokwasy (ok. 2% ) - liczy sześć pochodnych kwasu kawoilochinowego, z głównym związkiem surowca - cynaryną.      - flawonoidów ( 0,1-1,0%) - glikozydy luteoliny,      - laktony seskwiterpenowe (0,5%-4,5%) - będące silnymi goryczami zawartymi w liściach i korzeniach karczocha.      - triterpeny (ok. 0,2%) - taraxasterol, stigmasterol, beta-sitosterol.
  Działania lecznicze substancji czynnych z karczocha   Obfitość i różnorodność związków aktywnych występujących w karczochu włącza go do grupy roślin leczniczych o szerokim spektrum działań farmakologicznych.   Kompleks związków cechuje się działaniem leczniczym o charakterze ochraniającym wątrobę: - żółciotwórczym, żółciopędnym i moczopędnym            -antyutleniające i antycholesterolowe
  Osłaniające działanie żółciotwórcze i żółciopędne substancji z karczocha     Działanie ochraniające wątrobę związków aktywnych występujących w karczochu zbadano na hepatocytach ludzkich in vitro oraz in vivo. Stwierdzono ich ochronne działanie na komórki wątroby. Substancje czynne z karczocha pobudzają wątrobę do zwiększenia wytwarzania cholesterolu, przekształcenia go w kwasy żółciowe i do wytworzenia odpowiedniej ilości żółci. To działanie żółciopędnewiążę się z wpływem rozkurczowym na pęcherzyk żółciowy i na drogi żółciowe. Liczne badania potwierdziły wysoką efektywność tego działania - bowiem przepływ żółci zwiększał się nawet o 127%-153%, czyli wysoce znamiennie. Wykazano też własności moczopędne czynnych z karczocha. W klinicznych testach nastąpiła znacząca poprawa analitycznych wyników oraz zmniejszenie lub ustępowanie u pacjentów dolegliwości subiektywnych. [2,8,10]     Działanie antyutleniające i antycholesterolowe substancji czynnych z karczocha   Działanie antyutleniające (antyoksydacyjne) w organizmie człowieka wywiera grupa polifenolowych związków karczocha cechujących się aktywnymi grupami hydroksylowymi. Neutralizują one nadmiar wolnych rodników tlenowych wywołujących tzw. stres oksydacyjny, który uszkadza różne struktury tkankowe w organizmie - zwłaszcza śródbłonki naczyń krwionośnych w mięśniu sercowym i w tkance mózgowej oraz materiał genetyczny (DNA) w komórkach. Niezmiernie ważna jest również antycholesterolowe działanie tych substancji. Udokumentowano zdolność obniżania cholesterolu ogólnego oraz LDL (tzw. złego cholesterolu) dzięki substancjom czynnym z karczocha osób z wysokim poziomem cholesterolu. [2,8,10]   Ogólne wskazania lecznicze wyciągów z karczocha:   Ogólna niewydolność wątroby i zaburzenia jej metabolizmu, stany zapalne wątroby, pęcherzyka żółciowego i przewodów żółciowych, zaburzenia przemiany żółciowej. Kamica żółciowa, miażdżyca naczyń krwionośnych, żółtaczka, dolegliwości po usunięciu pęcherzyka żółciowego (cholecystectomia), objawy zatrucia substancjami toksycznymi wydalanymi z żółcią. Pomocniczo w skazie moczanowej, niewydolności nerek i w dolegliwościach trawiennych. [2]     oprac. mgr Edward Ozga Michalski

Piśmiennictwo
1. Wywiad z prof. dr hab. med. Janem Hasikiem, Olgi Kunze 'MOJE ZDROWIE' 1998 2. Wątroba - leczenie metodami naturalnymi - doc. dr hab. Aleksander Ożarowski - Wyd. PFM-2005 3. Diagnostyka laboratoryjna, PZWL, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2001 4. Encyklopedia Leków Medycyny Praktycznej ONLINE Internet 2003 r 8. Pharmindex 9. Encyklopedia Zielarstwa i ziołolecznictwa - PWN - 2000r
10. Leki roślinne; Jerzy Lutomski, Jerzy Alkiewicz, PZWL 1993, s 19     Cd. REKLAMA PREPARATU OCHRANIAJACEGO WĄTROBĘ

HEPAROL SUPLEMENT DIETY
Sylimaryna, karczoch, cyk i selen dla ochrony wątroby oraz dróg żółciowych.   Preparat jest kompozycją minerałów i ziół mającą na celu wzbogacenie codziennej diety w składniki niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania wątroby, pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych.
W swoim składzie zawiera wyciąg z nasion ostropestu plamistego. Zawarta w nim sylimaryna wspiera organizm w zaburzeniach czynności wątroby.
Substancje zawarte w ekstrakcie z liści karczocha zwyczajnego pomagają znieść objawy związane z zaburzeniami procesu trawienia. Ponadto preparat został wzbogacony dodatkiem selenu i cynku, które oprócz ochrony wątroby biorą również udział w wielu procesach zachodzących w organizmie.

SKŁAD
ekstrakt z liścia karczocha zwyczajnego - 300mg,
wyciąg z nasion ostropestu plamistego - 19,5mg,
jony cynku - 5mg,
selen - 20mcg,
stearynian magnezu - substancja przeciwzbrylająca, amorficzny dwutlenek krzemu - nośnik, mączka ziemniaczana - nośnik, polividon - nośnik

Stopień realizacji dziennego zalecanego spożycia cynku i selenu wynosi 100%.

SPOSÓB UŻYCIA
Przeznaczony dla osób dorosłych.
Zaleca się przyjmowanie 1 tabletki 3 razy dziennie po posiłku.

OSTRZEŻENIA
Nie przekraczać zalecanej porcji do spożycia w ciągu dnia. Nie stosować preparatu po dacie przydatności do spożycia.
Suplement diety nie może być stosowany jako substytut zróżnicowanej diety.
W okresie ciąży i karmienia decyzję o stosowaniu powinno się konsultować z lekarzem.



   http://www.farmapol.com.pl/index.php?inc=produkty&id=44

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz