Co to jest kleszczowe zapalenie mózgu?
Kleszczowe zapalenie mózgu (odkleszczowe zapalenie mózgu) to zespół neurologicznych komplikacji występujących po zakażeniu flawiwirusami przenoszonymi przez kleszcze.
Źródłem infekcji jest pokąsanie przez zakażonego kleszcza (osobnika dorosłego, nimfę, niemal niewidoczną larwę) lub kontakt z jego zakażonymi płynami ustrojowymi. Zakażenie szerzy się również drogą pokarmową na skutek spożycia niepasteryzowanego mleka zakażonego zwierzęcia.
Okres wylęgania choroby wynosi od 7 do 14 dni.
Pierwotne zakażenie w większości przebiega bezobjawowo lub ma charakter grypopodobny. Druga faza zakażenia (zajęcie ośrodkowego układu nerwowego) ma miejsce w 7-14 dni po wystąpieniu objawów grypopodobnych.
Opisano trzy typy kleszczowego zapalenia mózgu (analogicznie do 3 podtypów wirusa):
• środkowoeuropejski (występujący w Polsce),
• syberyjski,
• dalekowschodni.
Podtypy wirusa różnią się rodzajem kleszcza, w którego organizmie bytują (Ixodes ricinus obecny w Polsce) oraz ciężkością wywoływanej choroby (najłagodniejsza postać po zakażeniu odmianą środkowoeuropejską).
Źródłem infekcji jest pokąsanie przez zakażonego kleszcza (osobnika dorosłego, nimfę, niemal niewidoczną larwę) lub kontakt z jego zakażonymi płynami ustrojowymi. Zakażenie szerzy się również drogą pokarmową na skutek spożycia niepasteryzowanego mleka zakażonego zwierzęcia.
Okres wylęgania choroby wynosi od 7 do 14 dni.
Pierwotne zakażenie w większości przebiega bezobjawowo lub ma charakter grypopodobny. Druga faza zakażenia (zajęcie ośrodkowego układu nerwowego) ma miejsce w 7-14 dni po wystąpieniu objawów grypopodobnych.
Opisano trzy typy kleszczowego zapalenia mózgu (analogicznie do 3 podtypów wirusa):
• środkowoeuropejski (występujący w Polsce),
• syberyjski,
• dalekowschodni.
Podtypy wirusa różnią się rodzajem kleszcza, w którego organizmie bytują (Ixodes ricinus obecny w Polsce) oraz ciężkością wywoływanej choroby (najłagodniejsza postać po zakażeniu odmianą środkowoeuropejską).
Jakie są objawy kleszczowego zapalenia mózgu?
Kleszczowe zapalenie mózgu ma typowo, dwufazowy przebieg oraz nieprzewidywalne następstwa.
Wstępne objawy choroby pojawiają się w ciągu dwóch tygodni i przypominają przeziębienie, m.in.:
• ogólna niedyspozycja,
• gorączka ok. 38oC,
• bóle głowy, stawów, mięśni,
• objawy nieżytu górnych dróg oddechowych,
• niekiedy nudności, wymioty.
Pierwsza faza kleszczowego zapalenia mózgu trwa zwykle 1-9 dni. Jeżeli nie dochodzi do zajęcia układu nerwowego, chory powraca do zdrowia. W przypadku, gdy wirusy przedostaną się do układu nerwowego, rozwija się druga faza choroby. Obie fazy przedziela okres remisji, który trwa 1-9 dni.
Druga faza choroby, trwająca kilka tygodni, a nawet miesięcy, charakteryzuje się:
• nagłym skokiem gorączki (ok. 40oC),
• zmianą nastroju (depresja),
• nękającymi bólami i zawrotami głowy,
• wymiotami,
• światłowstrętem,
• oczopląsem,
• niekiedy widzeniem podwójnym, niedosłuchem, spadkiem ciśnienia krwi, drżeniem zamiarowym,
niedowładami wiotkimi, zaburzeniem świadomości, niekiedy jej utratą, sztywnością karku.
Zajęcie ośrodkowego układu nerwowego przez wirusa może wywoływać zapalenie rdzenia kręgowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych lub zapalenie mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych.
Wstępne objawy choroby pojawiają się w ciągu dwóch tygodni i przypominają przeziębienie, m.in.:
• ogólna niedyspozycja,
• gorączka ok. 38oC,
• bóle głowy, stawów, mięśni,
• objawy nieżytu górnych dróg oddechowych,
• niekiedy nudności, wymioty.
Pierwsza faza kleszczowego zapalenia mózgu trwa zwykle 1-9 dni. Jeżeli nie dochodzi do zajęcia układu nerwowego, chory powraca do zdrowia. W przypadku, gdy wirusy przedostaną się do układu nerwowego, rozwija się druga faza choroby. Obie fazy przedziela okres remisji, który trwa 1-9 dni.
Druga faza choroby, trwająca kilka tygodni, a nawet miesięcy, charakteryzuje się:
• nagłym skokiem gorączki (ok. 40oC),
• zmianą nastroju (depresja),
• nękającymi bólami i zawrotami głowy,
• wymiotami,
• światłowstrętem,
• oczopląsem,
• niekiedy widzeniem podwójnym, niedosłuchem, spadkiem ciśnienia krwi, drżeniem zamiarowym,
niedowładami wiotkimi, zaburzeniem świadomości, niekiedy jej utratą, sztywnością karku.
Zajęcie ośrodkowego układu nerwowego przez wirusa może wywoływać zapalenie rdzenia kręgowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych lub zapalenie mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych.
dr hab. Włodzimierz Gut, prof. nadzw. NIZP-PZH
Zakład Wirusologii Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego - PZH
Zakład Wirusologii Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego - PZH
----------------------------------------------------------------------------------------------
Rozpoznanie i leczenie
W związku z tym, że obraz kliniczny oraz wyniki podstawowych badań laboratoryjnych są niespecyficzne, rozpoznanie należy potwierdzić za pomocą badań wirusologicznych. Najczęściej jednak wykorzystuje się badania serologiczne, w tym techniki immunofluorescencyjne (ELISA), pozwalające na wykrycie swoistych przeciwciał w klasie IgG i IgM. Możliwe jest także stosowanie metody PCR do wykrywania specyficznych sekwencji RNA wirusa w płynie mózgowo-rdzeniowym lub surowicy krwi. Najpewniejszym dowodem zakażenia jest izolacja wirusa z płynu mózgowo-rdzeniowego lub krwi, wykonywana głównie w badaniach naukowych.
Leczenie przyczynowe KZM nie istnieje. Stosuje się leczenie objawowe: przeciwgorączkowe, przeciwbólowe, przeciwobrzękowe. Istotna jest właściwa rehabilitacja chorych oraz psychoterapia.
http://www.sluzbazdrowia.com.pl/artykul.php?numer_wydania=3452&art=3
W związku z tym, że obraz kliniczny oraz wyniki podstawowych badań laboratoryjnych są niespecyficzne, rozpoznanie należy potwierdzić za pomocą badań wirusologicznych. Najczęściej jednak wykorzystuje się badania serologiczne, w tym techniki immunofluorescencyjne (ELISA), pozwalające na wykrycie swoistych przeciwciał w klasie IgG i IgM. Możliwe jest także stosowanie metody PCR do wykrywania specyficznych sekwencji RNA wirusa w płynie mózgowo-rdzeniowym lub surowicy krwi. Najpewniejszym dowodem zakażenia jest izolacja wirusa z płynu mózgowo-rdzeniowego lub krwi, wykonywana głównie w badaniach naukowych.
Leczenie przyczynowe KZM nie istnieje. Stosuje się leczenie objawowe: przeciwgorączkowe, przeciwbólowe, przeciwobrzękowe. Istotna jest właściwa rehabilitacja chorych oraz psychoterapia.
http://www.sluzbazdrowia.com.pl/artykul.php?numer_wydania=3452&art=3
-------------------------------------------------------------------------------------------------
KZM czy borelioza?
Czym się właściwie różni KZM od boreliozy?Wirus kleszczowego zapalenia mózgu jest jest flawiwirusem chorobotwórczym należącym do tej samej rodziny co wirusy żółtej gorączki, dengi czy zapalenia wątroby typu C, który w Europie jest przenoszony przez kleszcze pospolite Ixodes ricinus.
Kleszczowe zapalenie mózgu oraz kleszczowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych może prowadzić do śmierci lub pozostawić po sobie trwałe następstwa neurologiczne.
Borelioza natomiast może być równie niebezpieczna dla naszego zdrowia, jednak w przeciwieństwie do KZM nie możemy się na nią zaszczepić, choć francuscy naukowcy donoszą, że są już bardzo blisko wynalezienia skutecznej szczepionki.
Ich badania są na etapie zaawansowanym i coraz głośniej mówi się o tym, że ich preparat będzie zabezpieczał przed wszystkimi chorobami przenoszonymi przez kleszcze (m.in. bartonelozą, babeszjozą i mykoplazmą).
Trzy dawki dla odporności
Kompletne szczepienie przeciw kleszczowemu zapaleniu mózgu wymaga podania trzech dawek szczepionki, przy czym dwie pierwsze wykonuje się w miesiącach zimowych regularnie w odstępie od jednego do trzech miesięcy.
Trzecie szczepienie, wykonane przed rozpoczęciem następnego sezonu wzmożonych zachorowań, kończy tak zwaną immunizację podstawową i zapewnia odporność poszczepienną na co najmniej trzy lata. Aby podtrzymać odporność poszczepienną, należy po trzech do pięciu lat (w zależności od wieku i liczby otrzymanych szczepień przypominających) przedłużyć ją za pomocą jednej dawki szczepionki.
Do szczepienia za każdym razem musimy być zakwalifikowani przez lekarza. Istnieje również możliwość uzyskania ochrony poszczepiennej w krótszym czasie. Na przyspieszony tryb szczepień składają się dwie dawki. W tym trybie drugą dawkę otrzymuje się po dwóch tygodniach od pierwszej.
Trzecią i zarazem ostatnią dawkę należy podać od pięciu do dwunastu miesięcy od drugiej. Szczepienie przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu jest szczepieniem zalecanym, ale wciąż nie obowiązkowym, zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych w Polsce z 2015 roku.
Dla kogo szczepionki?
Przepisy zalecają, by szczepienia przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu były wykonywane wśród osób zawodowo zajmujących się uprawą roślin lub hodowlą zwierząt na obszarach endemicznego występowania zachorowań na kleszczowe zapalenie mózgu oraz przy czynnościach wykonywanych w kompleksach leśnych oraz na terenach zadrzewionych na obszarach endemicznego występowania zachorowań na kleszczowe zapalenie mózgu. Nie ma również przeszkód, żeby szczepieniu poddały się także kobiety ciężarnehttp://oczymlekarze.pl/porady/z-notatnika-starego-doktora/2134-opryszczka
---------------------------------------------------------------------------------------------------
BROSZURA INFORMACYJNA
Pięć faktów, które należy zapamiętać
KZM
jest
poważną chorobą, na którą nie ma leku.
może ona doprowadzić do śmierci
KZM
jest
przekazywane w ciągu kilku minut od ukąszenia przez zarażonego kleszcza
KZM
może
prowadzić do zapalenia mózgu,
zapalenia opon mózgowych i
długoterminowych skutków zdrowotnych
KZM
występuje
endemicznie w 27 krajach europejskich,
w
tym w Polsce
KZM
można
zapobiec, więc odwiedź swojego lekarza
rodzinnego i poproś o szczepienie
http://szczepkleszcz.pl/wp-content/uploads/2015/04/Broszura_informacyjna.pdf.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz