Szukaj na tym blogu

środa, 10 lutego 2016

Neuralgia inaczej nerwoból przy Boreliozie ( LYME )


Neuralgia inaczej nerwoból

Termin związany z uszkodzeniem nerwu obwodowego przenoszącego bodźce zmysłowe do mózgu.

Ma charakter ostry, rwący, szarpiący, promieniuje w obszarze unerwienia określonego nerwu lub jego gałęzi.

Ból pojawia się w obszarze unerwienia nerwu, który oznacza część ciała, z której pochodzi dany sygnał nerwowy.

Często ma charakter napadowy - między okresami bólu trwającymi sekundy, minuty lub godziny, występują okresy zupełnie bezbólowe lub o znacznie złagodzonych dolegliwościach.

W wielu wypadkach obraz chorobowy wykazuje podobieństwo do neuropatii, a w wielu wypadkach nie pozwalają na postawienie właściwej diagnozy.

Nerwobóle bardzo często mają charakter napadowy, co oznacza, że okresy silnych dolegliwości przeplatają się z okresami bez bólu. Pacjenci z nerwobólami skarżą się najczęściej na rwący, szarpiący i promieniujacy bol.

Często towarzyszy mu uczucie mrowienia, niedowładu, drętwienie

Typy neuralgii :
------------------------------------------------------
neuralgia potyliczna / neuralgia occipitale ;

Ból rozchodzi się w obrębie okolic karku i obszaru potylicznego zgodnie z układem gałęzi czuciowych splotu szyjnego (plexus cervicalis).

Ból występuje po jednej stronie ciała.

Charakterystyczną cecha jest występowanie małej strefy pod kresą karkową , która jest bardziej wrażliwa na bodźce niż pozostała część potyliczna głowy.

Przyczynami neuralgii potylicznej mogą być urazy głowy i szyi, nowotwory złośliwe, zakażenia, a także tętniaki leżące w bliskim sąsiedztwie gałęzi splotu szyjnego.

Ten rodzaj neuralgii leczy się poprzez blokowanie przewodzenia w nerwie za pomocą znieczuleń miejscowych, stosowane są  kortykosteroidy.

W skrajnych przypadkach wykorzystuje się neurolizę, która niszczy nieodwracalnie włókna nerwowe – zabieg ten często wykonywany jest u osób objętych opieką paliatywną, u których jest to konieczne dla zatrzymania uczucia bólu – efekt tej procedury utrzymuje się od kilku do kilkunastu miesięcy. W leczeniu neuralgii potylicznej stosowana jest także awulsja.
-----------------------------------------------------

neuralgia trójdzielna - neuralgia nerwu trójdzielnego /V nerw czaszkowy/neuralgia trigeminale
najczęstsza postać neuralgii, nerwoból wynikły z uszkodzenia jednego z nerwów czaszkowych, odpowiedzialnego za czucie w różnych rejonach twarzy.

Mogą wystepowac napady bólu na połowie twarzy.

Może być powodem stan zapalny zatok i zębów.

Chory odczuwa wtedy piekący ból, który promieniuje wzdłuż nerwu.

Czucie - bólu podobnego do kopnięcia przez prąd elektryczny. powierzchownego, ból jest przeszywający , nagły i silny.

Objawy mogą dotyczyć zarówno jednej jak i wszystkich trzech gałęzi nerwu V – nerwu trójdzielnego. Często zdarza się, że choroba ma charakter przewlekły.

Ból ten jest zwykle jednostronny – pojawia się i przechodzi raptownie, często powraca-  trwa od kilku sekund do dwóch minut

Pomiędzy atakami neuralgii nie notuje się dolegliwości bólowych

Czasami występuje zmniejszenie czucia na obszarach unerwianych przez nerw trójdzielny

Statystycznie 4-5 osób poniżej 20 roku życia na 100000 zapada na neuralgię nerwu trójdzielnego, a po 60 roku życia ilość chorych wzrasta do 20 na 100000. Kobiety cierpią na neuralgię częściej niż mężczyźni.
Przyczyny neuralgii nerwu trójdzielnego

-wywoływana jest w pierwszej kolejności poprzez mechaniczny ucisk na nerw, w miejscu, gdzie opuszcza on most i kieruje się w przestrzeni podpajęczynówkowej w stronę jamy nerwu trójdzielnego (cavum trigeminale) w pobliżu wierzchołka części skalistej kości skroniowej.

 -demielinizacja włókien nerwowych w przebiegu stwardnienia rozsianego, rozsiane ogniska zapalne w postaci ropni, a także resorpcja kości szczęki lub żuchwy przebiegająca z podrażnieniem nerwu trójdzielnego.

Aby wykluczyć współistnienie innych schorzeń wskazane jest wykonanie badania fizykalnego jamy ustnej wraz z uzębieniem. Zaleca się także przebadanie innych nerwów czaszkowych, w neuralgii zwykle nie pojawiają się zaburzenia motoryczno-sensoryczne (ruchowo-czuciowe),  chociaż w dokładniejszym badaniu można wykryć drugorzędowe przyczyny neuralgii wynikające z patologii onerwia.

W terapii stosuje się  zwłaszcza na początku, leki przeciwpadaczkowe, takie jak np. karmazepina. Oprócz tego leki przeciwbólowe. Ponadto stosuje się dożylne podawanie płynów, u osób, które zagrożone są odwodnieniem, będącym wynikiem niemożności doustnego przyjmowania płynów.
------------------------------------------

Neuralgia językowo-gardłowa / IX nerw czaszkowy / neuralgia glossopharyngeale

Spowodowana podrażnieniem dziewiątego nerwu czaszkowego, czyli nerwu językowo-gardłowego.

Ból pojawia się w okolicach migdałków, podniebienia i języka oraz siega aż do ucha.

Ból rozkłada się w obrębie stref unerwianych przez nerw językowo-gardłowy, czyli  w tylnej części języka, gardle, uchu oraz w obszarze podobojczykowym. Ból występuje / nasila się głównie podczas rozmowy, połykania oraz żucia.

Neuralgia nerwu językowo-gardłowego jest czasem mylona ze schorzeniami stawu skroniowo-żuchwowego, ze względu na podobne objawy, np. ból w trakcie żucia.

Aby wykluczyć występowanie tych objawów w przebiegu innych chorób zalecane jest podanie znieczulenia powierzchownego w obrębie gardła. Zdarza się, ze neuralgia nerwu trójdzielnego występuje wraz z neuralgia nerwu językowo-gardłowego.

Do leczenia farmakologicznego stosuje się baclofen i tegretol, jeśli u pacjenta neuralgia utrzymuje się nadal, to konieczna może być interwencja chirurgiczna, mająca na celu usunięcie przyczyny ucisku na nerw. Obecnie stosowana jest także termokoagulacja nerwu w otworze szyjnym, której dokonuje się za pomocą przezskórnej emisji fal.
-----------------------------------------------------------
Neuralgia popółpaścowa / neuralgia post herpes zosterica - nerwobóle w przebiegu półpaśca.

Polpasiec jest to chroba zakaźna wywołana przez wirus herpes virus varicella.Ból może się pojawiać nawet wiele lat po wystapieniu półpaśca.

Ból występuje w ciągu miesiąca od zapadnięcia na półpasiec,po zagojeniu się zmian wywołanych wirusem.

Neuralgia półpaścowa bardzo często występuje w obrębie nerwu trójdzielnego, zwłaszcza w obrębie jego pierwszej części.

Diagnozę stawia się na podstawie wywiadu lekarskiego, w którym stwierdza się, że pacjent przechodził wcześniej ospę wietrzną, a następnie wystąpił u niego półpasiec.

Charakterystyczny dla neuralgii popółpaścowej jest też ból niewywoływany drażnieniem nerwu.

W terapii zapobiegawczej neuralgii półpaścowej stosowane są kortykosteroidy przez 3 tygodnie.

U 90% leczonych pacjentów obserwuje się poprawę/ brak występowania objawów na co najmniej 3 miesiące, natomiast po roku odsetek ten  maleje do 30%.
Stosowane  są trójcykliczne leki przeciwdepresyjne, ciepłe i zimne okłady, substancje nawilżające i natłuszczające skórę, leki opioidowe, jak również środki przeciwwirusowe.
----------------------------------------------
Neuralgia splotu ramiennego:

dotyczy nerwów obręczy barkowej i ramienia z nerwobólem promieniującym do dalszej części kończyn.

Charakterystyczny jest ostry ból w okolicy barku, który rozszerza się na całe ramię. Bol nasila się przy ruchach głowa i rekami, przy kaszleniu i kichaniu.Pojawic się może niedowlad miesni obreczy barkowej a następnie ich zanik.

----------------------------------------------
Neuralgia międzyżebrowa :

Jest to uszkodzenie nerwu międzyżebrowego.

Objawy :ostry ból, rwanie, kłucie, pieczenie oraz drętwienie okolic międzyżebrowych.Może być tez wystepowac ucisk klatki piersiowej oraz nadwrażliwość na dotyk.

Zdarza się także, że ból promieniuje do ręki lub ramienia.

Dolegliwości związane z neuralgią międzyżebrową mogą się nasilać przy ruchu, głębokim oddychaniu oraz kaszlu.

Należy jednak pamiętać, że bardzo podobne dolegliwości mogą pojawiać się przy ostrym zawale mięśnia sercowego
---------------------------------------------------

Kauzalgia (causalgia)

Kauzalgia, z jezyka greckiego kausis – palenie, pieczenie i algos – ból,

ból uporczywy, paląco-piekący zwykle niemożliwy do wytrzymania

występuje często po urazach lub zabiegach chirurgicznych.

Przyczyny kauzalgii nie są jeszcze dokładnie poznane, nie ma wystarczających dowodów, aby jednoznacznie stwierdzić, ze jest ona wywoływana uszkodzeniem nerwu obwodowego czy też czynnikami psychogennymi.

Kauzalgia najczęściej obserwowana jest w kończynach, zwłaszcza po urazach oraz zabiegach chirurgicznych, szczególnie przy częściowych amputacjach.

Kauzalgię leczy się poprzez podanie znieczulenia miejscowego, które tymczasowo   pozwala na usunięcie dolegliwości bólowych.

Zastosowanie miejscowej krioterapii w obrębie nerwu przynosi ulgę, która utrzymuje się na dłużej niz w przypadku zastosowania znieczulenia środkami farmakologicznymi.

Pomimo stosowania terapii farmakologicznej i leczenia zimnem (krioterapia) konieczna jest interwencja neurochirurgiczna w celu usunięcia przyczyny bólu.

Kauzalgia twarzy (causalgia faciei)

W obrębie twarzy kauzalgia jest najczęściej obserwowana w obrębie żuchwy.

Kauzalgia należy do rzadkich schorzeń, towarzyszy jej nadmierna wrażliwość skóry – czasem lekki dotyk lub ruch powietrza sprawia, że występuje odpowiedź skórna, często w postaci  rumieni.

U części pacjentów obserwuje się zapalenie skóry.

 Ból jest odczuwany głęboko lub powierzchownie, może  być ciągły, lub występować z przerwami.

Czasem wystepuje   rumien skóry, który pojawia się w czasie największego natężenia bólu, aby następnie zniknąć.
Przyczyny kauzalgi nie są do końca poznane,ale uważa się ze przewodzenie i kontrola informacji we współczulnym układzie nerwowym ma tu istotne znaczenie.

W kauzalgii obserwuje się bodźcowanie dośrodkowych receptorów bólowych za pomocą katecholamin, które są uwalniane miejscowo.

Diagnozę  stawia się na podstawie objawów, takich jak utrzymywanie się  piekącego bólu, nadwrażliwość skórna, mocno poszerzone naczynia krwionośne w obrębie bolącego miejsca oraz wzmianka w wywiadzie, że pacjent doznał ostatnio urazu twarzy lub był poddany zabiegowi chirurgicznemu w jej obrębie.

Ponieważ podane objawy są charakterystyczne także dla innych zespołów chorobowych należy wykonać blokadę zwoju gwiaździstego, jeżeli podany przez pacjenta symptomy ustąpią, potwierdza to występowanie kauzalgii.

Leczenie kauzalgii w obrębie twarzy rozpoczyna się zwykle od blokady zwoju gwiaździstego, na czas około  dwóch tygodni. Działanie blokady daje o sobie znać poprzez pojawienie się objawów charakterystycznych dla zespołu Hornera, czyli ptozy (ptosis) – opadnięcie powieki oraz miozy (miosis) – zwężenia źrenicy oka.

Jeśli wdrożone leczenie nie przynosi ulgi, to może być konieczna interwencja chirurgiczna.

W takim przypadku stosuje się sympatektomię zwoju gwiaździstego. Zabieg ten polega na wycięciu zwoju  gwiaździstego w stopniu częściowym lub całkowitym, procedura ta przynosi pacjentowi znaczną ulgę, jednak niesie za sobą daleko idące konsekwencje. Po wycięciu zwoju gwiaździstego u pacjenta wystąpią nieodwracalne objawy, utrzymujące się po jednej stronie twarzy. Należą do nich ptoza, mioza oraz anhydroza (anhidrosis) polegająca na zaburzeniach potliwości w obrębie dotkniętej części twarzy – wydzielanie potu znacznie zmaleje lub całkowicie zaniknie. Anhydroza występuje z powodu unerwienia współczulnego gruczołów potowych.

Kauzalgia po ekstrakcji zęba

Znane sa  przypadki kauzalgii po usunięciu zęba. Ból pojawia się po zagojeniu rany, np. w ciągu kilku dni lub kilkunastu tygodni po zabiegu. Ma on charakter przejściowy, klasyfikowany jest także jako fantomowy ból zęba. Zwykle jest on poprzedzony bodźcami psychogennymi, wzrokowymi, dźwiękowymi, czy mechanicznymi.

Badania nie wykazują istnienia zakażenia, ropni czy innych potencjalnych przyczyn bólu i rumienia


--------------------------------------------------
Nerwoból – objawy:

  • ataki kłującego, rozdzierającego, palącego, mrowiącego lub piekącego bólu, zazwyczaj obejmujące skórę.
  • brak widocznych oznak uszkodzeń tkanki.
  • symptomy pojawiające się zwykle krótko po właściwym uszkodzeniu.Bolesność występująca w obszarach zmienionej percepcji czucia;
  • bolesność powodowana przez bodźce, które normalnie jej nie wywołują (np. podmuch wiatru i mycie zębów przy neuralgii nerwu trójdzielnego czy wzięcie głębokiego oddechu przy neuralgii międzyżebrowej) tz przeczulica .
  • zaburzenia czucia – niedoczulica (hipestezja) lub przeczulica zwiększona lub zmniejszona wrażliwość na dotyk.
  • parestezje – uczucie mrowienia lub drętwienia.
  • osłabienie siły mięśniowej - może prowadzić do niedowładu
-------------------------------------------------------------------------------

Neuralgia nerwu trójdzielnego jako kliniczna manifestacja neuroboreliozy z Lyme


-------------------------------------------------------------------------------
Przyczyny nerwoboli :


BORELIOZA

infekcje

uszkodzenia mechaniczne

podrażnienie nerwów

niedobór witamin z grupy B

stres

cukrzyca

kolagenozy, czyli choroby tkanki łącznej: toczeń rumieniowaty, reumatoidalne zapalenie stawów oraz twardzina

substancje toksyczne: alkohol, ołów, tlenek węgla

Nagłe ataki bólu reakcją na niektóre leki np. stosowane w terapii gruźlicy
-----------------------------

zioła o właściwościach przeciwbólowych :czarny bez, kora wierzby i rumianek szlachetny.

Zioła mogą być także stosowane miejscowo w postaci maści oraz balsamów

LEKI :

leki przeciwpadaczkowe

leki przeciwdepresyjne.

podskórnie diklofenak (o właściwościach przeciwbólowych, przeciwzapalnych i przeciwgorączkowych).

Lidokaina i fenytoina są wykorzystywane do leczenia neuralgii trójdzielnej

witaminy z grupy B - głównie B6 i B12.

akupunkturya i akupresura
------------------------------------------------------------------

Dystrofia współczulna, kauzalgia

Wieloobjawowy miejscowy zespół bólowy typu I (odruchowa dystrofia współczulna)

Odruchową dystrofią współczulną określa się miejscowy zespół bólowy, który pojawia się zazwyczaj po urazie. Ból zlokalizowany obwodowo od miejsca urazu i nie jest ograniczony do obszaru unerwienia pojedynczego nerwu obwodowego.

Towarzyszą mu obrzęk, zmiany w skórnym przepływie krwi oraz zaburzenia potliwości w okolicy występowania bólu, z przeczulicą.

Ból zazwyczaj powstaje w następstwie łagodnego urazu. Może się pojawiać jako wynik złamania, uszkodzenia tkanek miękkich lub przedłużonego unieruchomienia związanego z inną chorobą, na przykład zawałem serca czy schorzeniem neurologicznym. Może również wystąpić po chirurgicznych zabiegach przeprowadzonych w obrębie kończyn.

Choroba, przebiega zazwyczaj w trzech fazach, różniących się objawami klinicznymi.

W pierwszej fazie (ostrych objawów), rozpoczynającej się od kilku dni do tygodni po urazie, podstawową skargą chorych jest piekący ból, o znacznym natężeniu,  obejmujący części ciałą, które leżą dystalnie od miejsca urazu. Po podrażnieniu bodźcami mechanicznymi obserwuje się przeczulicę i nadwrażliwość.

Bólowi towarzyszą: osłabienie siły mięśniowej, drżenie kończyny oraz obrzęk, wzrost lub obniżenie temperatury skóry, zaburzenia potliwości.

Druga faza choroby rozwija się 3–6 miesięcy po wystąpieniu objawów i charakteryzuje się bólem, który może być jeszcze bardziej dokuczliwy.

Kończyna jest chłodna, blada, niekiedy sina. Obrzęk staje się twardy, utrudniając ruchy palców; skóra jest wygładzona, pozbawiona owłosienia, paznokcie stają się łamliwe.

Trzecia faza charakteryzuje się zanikiem tkanek obwodowej części kończyny (skóry, tkanki podskórnej, mięśni, tkanki okołostawoweji kostnej). Dochodzi do rozwoju przykurczów stawów, a w konsekwencji  do nieodwracalnego usztywnienia kończyny.

U wielu osób w drugiej i trzeciej fazie choroby obserwuje się zaburzenia psychologiczne i emocjonalne.

Wieloobjawowy miejscowy zespół bólowy typu II (kauzalgia)

Kauzalgia to zespół charakteryzujący się występowaniem piekącego bólu, przeczulicy zwykle zlokalizowanych w obszarze ręki lub stopy, po częściowym uszkodzeniu nerwu lub jednego z jego głównych odgałęzień.

Objawy z reguły pojawiają się natychmiast po uszkodzeniu nerwu, czasami jednak ich ujawnienie może się opóźnić nawet o kilka miesięcy. Zwykle obejmują nerwy: pośrodkowy kulszowy, piszczelowy i łokciowy.

Stopień natężenia bólu jest zróżnicowany; od niewielkiego do bardzo silnego, uniemożliwiającego przyjmowanie posiłków, płynów, zaburzającego spoczynek i sen.

Ból nasila się pod wpływem podrażnienia mechanicznego lub termicznego, bodźcami nawet o bardzo małym nasileniu, czynników emocjonalnych, bodźców słuchowych oraz wzrokowych. Kończyna jest obrzęknięta, u części chorych gorąca, spocona, z rozszerzonymi naczyniami, u innych chłodna i sina.

W późnym okresie kauzalgii dochodzi do powstania zmian zanikowych w tkance podskórnej, kostnej i stawach. U większości chorych skóra jest czerwona, wygładzona, ściśle przylega do przykurczonych stawów i kości.

Czas trwania schorzenia i towarzyszących objawów jest bardzo zróżnicowany i zależy od ciężkości zespołu bólowego oraz odpowiednio wcześnie podjętego leczenia.

Jeżeli natężenie bólu nie jest duże, to zwykle, zazwyczaj po 1–3 miesiącach ustępuje on stopniowo lub nagle. W przypadkach o cięższym przebiegu ból trwa znacznie dłużej; od 4 miesięcy do ponad roku, a u niektórych chorych może trwać wiele lat, nawet mimo terapii.

Przewlekły ból wpływa na powstanie zaburzeń psychologiczno-emocjonalnych i motywacyjnych, a w konsekwencji prowadzi do rozwoju zmian zachowania chorego.

Ból może być nie do zniesienia i powodować niekorzystne skutki w postaci uzależnień od leków, psychoz, a nawet prób samobójczych.

Niezmiernie ważne jest odpowiednio wczesne podjęcie wielokierunkowego leczenia tego zespołu bólu neuropatycznego, obejmującego metody anestezjologiczne, farmakoterapię, techniki psychologiczne i zabiegi rehabilitacyjne.
Na podstawie: „Patofizjologia i klasyfikacja bólu” Jan Dobrogowski, Renata Zajączkowska, Julian Dutka, Jerzy Wordliczek

http://instytutleczeniabolu.pl/56/dystrofia-wspolczulna

---------------------------------------------------------------------------------------
A patient with Lyme disease developed an isolated sixth nerve palsy at the end of a 1 month course of oral antibiotics. Magnetic resonance imaging disclosed high-signal abnormality at the left pontomedullary junction, implicating involvement of the distal sixth nerve fascicle. Although facial numbness ensued during a subsequent course of intravenous antibiotics, corticosteroid therapy was associated with prompt improvement of neurologic signs, suggesting an immunologic mechanism for the central nervous system dysfunction.

https://journals.lww.com/jneuro-ophthalmology/Abstract/1994/03000/Isolated_Fascicular_Abducens_Nerve_Palsy_and_Lyme.2.aspx?fbclid=IwAR1SU67HbAXY7Qy_XdD7_39fy4Lgm2I878wm-1gzTuhopQYqbs6WXvGACmQ
---------------------------------
Trigeminal neuralgia as a clinical manifestation of Lyme neuroborreliosis
Isolated Fascicular Abducens Nerve Palsy and Lyme Disease
Central nervous system Lyme disease
Meningovascular form of neuroborreliosis: similarities between neuropathological findings in a case of Lyme disease and those occurring in tertiary neurosyphilis
Evaluation of Study Patients with Lyme Disease, 10–20-Year Follow-up

Trigeminal neuralgia in a patient with multiple sclerosis and chronic inflammatory demyelinating polyneuropathy

Lyme disease with lymphocytic meningitis, trigeminal palsy and silent thalamic lesion

Cranial nerve involvement with Lyme borreliosis demonstrated by magnetic resonance imaging

Nervous System Abnormalities in Lyme Disease

FACIAL NERVE DISORDERS: UPDATE 1987

Mental neuropathy: report of five cases and review of the literature

Trigeminal neuralgia and facial nerve paralysis

Lyme borreliosis and cranial neuropathy

Lyme Disease Associated With Postganglionic Horner Syndrome and Raeder Paratrigeminal Neuralgia





2 komentarze: