Wyniki
fałszywie ujemne
Lokalna
produkcja przeciwciał, np.: w płynie mózgowo-rdzeniowym lub płynie
stawowym oraz tendencja patogenu do maskowania swojej obecności
poprzez wewnątrzkomórkowe bytowanie może być przyczyną fałszywie
ujemnych wyników [49].
Antybiotykoterapia
wdrożona w początkowych stadiach choroby może osłabiać
odpowiedź humoralną i generować wyniki fałszywie ujemne, pomimo
jednoznacznych objawów klinicznych choroby [4].
Ryzyko
uzyskania wyników fałszywie ujemnych istnieje również u pacjentów
z chorobami autoimmunologicznymi oraz w przypadku ostrej infekcji
krętkami Borrelia.
W
obu wymienionych przypadkach może dojść do powstania kompleksów
pomiędzy krążącymi przeciwciałami a antygenami bakteryjnymi.
Powstałe kompleksy immunologiczne nie mogą być wykrywane przez
powszechnie stosowane techniki serologiczne [36, 51].
W
rutynowym postępowaniu diagnostycznym surowice niereaktywne w teście
ELISA nie są poddawane dalszemu testowaniu [18].
Jednak
badania Ang i wsp.[2] jak również badania własne (dane
niepublikowane) potwierdzają iż ta sama próbka niereaktywna
w
teście ELISA może być immunoreaktywna w teście IB. Z powyższych
danych wynika iż technika ELISA może„ przepuszczać” wyniki
dodatnie.
Dobrą
praktyką byłoby potwierdzanie nie tylko wątpliwych i dodatnich ale
również ujemnych wyników testu przesiewowego w uzasadnionych
przypadkach, np.: w odniesieniu do pacjentów z klinicznym
podejrzeniem boreliozy z Lyme [2, 52].
Pozostaje
jednak pytanie o czułość testu przesiewowego, czas w jakim pobrano
próbkę do badań oraz o refundację i tak już wysokich kosztów
badań serologicznych z zakresu diagnostyki boreliozy z Lyme.
We
wczesnych stadiach boreliozy,kiedy miano przeciwciał jest niskie
testy serologiczne mogą być fałszywie ujemne z powodu niskiej
czułości.
Odpowiedni czas pobrania materiału do badań serologicznych (3–4 tygodnie od momentu zakażenia) może ograniczyć generowanie wyników fałszywie ujemnych [18, 20, 33, 34, 50].
caly artykul pod linkiem :
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz